Gisteren waren de spullen niet meer opgehaald zoals afgesproken, bleek dat hij zelf niks doorgegeven had.
Ik heb wel een gesprek met z'n moeder gehad, en zij begreep het ook allemaal niet, het gesprek deed me wel goed.
Vandaag is ze langsgekomen voor de spullen, het deed me goed haar vast te pakken en even te kunnen huilen.
Heb voor het eerst sinds het uit is een knuffel van iemand gehad, ik heb dat zo erg nodig.
Gisteren was ik er opeens van overtuigd dat hij mij ook zou gaan missen en weer bij me terug zou willen, wat natuurlijk alleen maar onzin is.
Maar vandaag ben ik echt ingestort, kan alleen maar huilen, keihard als een kind... kan niet ophouden, tril helemaal, en ik heb besloten morgen naar de huisarts te gaan want alleen red ik dit niet.