In-zichten.. letterlijk te vertalen in: je kijkt in jezelf, ipv dat je jezelf voelt, en krijgt er zicht op.. Dat is nu bij mij aan de gang. Ik had al dat patroon (ik noem het zelfs syndroom...) van de helper ontdekt. Dat ik hem wil helpen zijn probleem op te lossen, zodat hij geen belemmeringen meer heeft om bij me te kunnen zijn. Soit. Eronder zit dus die liefde die ik voor hem voel. Die ik tot nu toe voor eigenlijk alle mannen die ik in mijn leven gekend heb en sommigen nog ken ook heb gevoeld, zij het in andere vormen. En beginnend bij mijn papa, mijn voorbeeld natuurlijk.

Ik heb altijd gedacht dat ik iets heel erg mistte qua gevoel nadat hij dat ongeluk had gekregen. Toen ik had geanalyseerd dat hij vooral zijn emoties buitensloot en ik om die reden dus geen contact met hem kon maken, heb ik dat ook verward met het niet kunnen ontvangen of geven van liefde. Zojuist kreeg ik het in-zicht, terugkijkend in mezelf en mijn ervaringen met mijn familie en papa in het bijzonder, dat ik juist enorm veel liefde en genegenheid heb meegekregen. Ze hebben altijd heel veel van mij gehouden, nog, er is heel veel genegenheid. Alleen soms geen begrip. Ik was 14 en kreeg last van enorme stemmingswisselingen, gevoelig dus ik pikte van alles en iedereen wat op. Wist ik natuurlijk niet. Zij ook niet. Maar ik begreep mezelf al niet.. laat staan zij. En dus dacht ik.. onbewust. Dat ze misschien niet echt van me hielden. Niet onvoorwaardelijk.
Hoe kon ik er zo naast zitten??

Ben er nog een beetje van ondersteboven eigenlijk. Het besef moet nog een beetje landen. Ik heb het wel gezien zojuist, moest ook gelijk huilen bij deze ont-dekking. Ben daar ook wel dankbaar voor. Dat ik zuiver kan voelen. Mijn hoofd probeert zich er ook direct mee te bemoeien en het hele plaatje te overzien. Ik denk dat ik mijn best maar eens ga doen het op z'n beloop te laten. Juist even niet teveel nadenken, het is... Zucht...

En hij.. hem heb ik gister een mail gestuurd om te vragen of hij als vrienden met me mee naar Ameland wil. En niet onder het mom van: we doen verder niets, want dat slaat nergens op. Heb ondanks dat ik weet en voel dat een relatie nu er nog niet in zit, wel mijn verlangen naar hem. En dat is op allerlei vlakken eigenlijk, ik ben zo verbonden met hem geweest, het leek ook wel alsof niet alleen onze ziel klik zei, maar ook ons hart en ons hoofd. Alsof we ingeplugd werden aan elkaar. Ik wil gewoon met hem praten, bij hem zijn, knuffelen en de rest. ZOnder dat we een relatie hebben. Want eerlijk gezegd, gevoelsmatig trek ik het ook niet een relatie nu. Klinkt echt zo vreemd uit mijn mond. Maar zo voelt het wel, ik kan die druk, want zo voelt het nu omdat ik nog teveel mijn best zit te doen en me toch weer ga aanpassen aan hem, nog niet aan. Ik wil geen druk uberhaupt als het gaat om de liefde. Ik wil ontspannen mezelf kunnen zijn. En ik heb daarvoor nog werk aan mezelf.

Ondertussen zucht ik. Ik mis hem. En kan ik zien dat die genegenheid die ik zo goed ken eigenlijk uit mijn jeugd volledig op hem heb gestort. Hij deinst ervoor terug zelfs. Ik heb ook naar onze relatie gekeken. En kan zien dat hij soms moeilijk zelf genegenheid naar me toont. En dan bedoel ik niet over het geheel genomen, ik kan zo zijn liefde voor me voelen, hij vertelt het ook. Het is meer de genegenheid die 'm toch vaak zit in de kleine dingen: een knipoogje, een hand op je knie, een kus op je wang.. hij kende dat totaal niet vanuit zijn huwelijk. En er waren wel momenten, als hij zich relaxed voelde en er geen stress/mindfucks waren, dat hij wel die genegenheid toonde. Daar kon ik ontzettend van genieten. Heerlijk!
Ik verdien genegenheid. God, dat voelt best moeilijk om te zeggen. Hmm. Ik verdien... dat betekent dat ik er iets voor zou moeten doen. Ik ben het waard om genegenheid te ontvangen... hmm. Klinkt al wat beter.

Geen idee of een ander nog snapt wat ik schrijf, maar het maakt me niet uit. Dat bedoel ik zeker niet onrespectvol, ik vind het heerlijk om reacties te krijgen! Maar ik merk dat ik echt schrijf vanuit mijn ziel en zailigheid soms en daar zit weinig structuur in.
Ben straks een weekend kamperen in Belgie.. Hoop dat ik hem weer wat verder los kan laten.. Nee hoop dat ik gewoon erg ga genieten !! Have a nice Pinkster weekend!!
Liefs,
Mupje