Extreem herkenbaar, je emo versus ratio compleet uit balans. Ik ken het maar al te goed net als een ieder die hier op de site zit. In tegenstelling tot jou heb ik juist de avonden het zwaar te verduren. Tip die ik kan geven is laat het over je heen komen, vertel het aan iemand op het werk die je vertrouwd en die dus weet dat je af en toe afwezig zult zijn en stort je verder zoveel mogelijk op je werk. Spreek veel af met vrienden en vriendinnen want dat zijn de meest belangrijke mensen op de hele wereld. En er is vast wel iemand die net als jij vroeg op staat waar je even mee kunt bellen. Geef je stemmingswisselingen maar even de tijd en je zult zien dat het gefasseerd beter zal gaan. Tijd is wat er nodig is!
En ik ben het met je eens hahaha we zijn er eigenlijk niet voor gemaakt om dit te ondergaan maar het voordeel is dat er een regenboog is aan het einde van de tunnel. Daar ben ik van overtuigd. Niet alleen zullen we er sterker uitkomen, we weten ook veel beter wat we willen en juist niet willen. (ik zou ook al graag die regenboog zien, maar nogmaals er gaat wel wat tijd overheen)
Heel veel sterkte en blijf schrijven.

een lesje niet geleerd is een lesje over doen x Cleo

Als je te kampen hebt met ldvd ben je idd jezelf niet meer... Omg wat heb ik stommiteiten uitgehaald de laatste maand waarvan ik 3 weken niks gegeten heb en niks mij nog interesseerde. De herkenbare factoren zijn niet slapen, heel de tijd piekeren, op automatische piloot leven... Denk dat iedereen hier dat wel herkent. Ik wens je veel sterkte toe grtz

Heel herkenbaar. Bij mij zijn de avonden het ergst. Dan kom ik tot rust en tot mezelf en dan komen de dippies.
Het zal nog veel erger worden, geloof me. Je zal jezelf misschien wel helemaal kapot gaan maken! Maar uiteinddelijk kom je er sterker uit.
Zelfverzekerder...geloof me. Ik heb dat nu ook. Het maakt me soms nog ff kapot maar het ergste is voorbij. Ik kan nu weer gelukkig zijn, lol hebben. Ff niet aan hem denken. Hte komt allemaal weer goed!

Liefs,
Dearest...

lieve linda

leg in ieder geval een boek naast je bed. Als ik 's ochtends wakker wordt, ik ben al mijn hele leven een nachtmens en werd nooit zomaar zonder wekker wakker, had nooit gedacht dat ik nog eens een vroege vogel zou worden, dan grijp ik direct naar het boek naast mij. Het is inderdaad verschrikkelijk, die biologische ontregeling, er is iets met je hele neurologisch apparaat aan de hand wat blijkbaar een wekker wordt. Hee hallo, wakker worden, je hebt verdriet!!!! Dan is er niks te doen, niemand te bellen, je wilt je eigenlijk nog omdraaien en verder slapen, maar dat gaat niet, want je gaat malen, en je ex vreselijk missen.
Op mijn nachtkastje ligt nu een hele stapel spirituele literatuur. Ook al zoiets dat ik me nooit bij mezelf had voorgesteld, maar je moet het toch ergens zoeken.
Het troost! Het is iets wat je helemaal alleen en met jezelf kan doen, tot nieuwe inzichten komen. "de kracht van het nu" van Eckhart Tolle is een aanrader. Daarnaast heb ik verhalen van de Dalai Lama binnen handbereik, dan is er nog een ware industrie aan zelfhulpboeken over het zoeken naar geluk en innerlijk bewustzijn, een beetje googelen en je komt een hele onvermoedde nieuwe wereld tegen;-). Voor het slapen gaan in de avond doe ik meestal een dikke meeslepende roman. Je even verplaatsten in een andere wereld is ook even jezelf vergeten.
Ik wil je niet ontmoedigen, en ik hoop dat het jou anders zal vergaan, maar bij mij is de breuk inmiddels bijna 5 maanden geleden, en het verdriet vreet onverminderd door in mijn hart en ziel. Ik vermoed dat je ook nog wel even bezig bent, dus het is echt belangrijk dat je strategien bedenkt en manieren vindt om hiermee om te gaan.
Neem ook extra vitaminen (b-complex en magnesium) want het vreet echt heel letterlijk ook aan je lijf.
Kijk ook op de websites liefdescursus.nl en die van roel van duin over liefdesverdriet. Dan is er nog de cursus verlies op thebecompany.nl die vooral ingaat op het verschil tussen persoonlijkheid en je ware zelf. Komt erop neer dat je persoonlijkheid (ego) zich in gaten en bochten wringt om allerlei bronnen van geluk buiten ons te grijpen en vast te houden, terwijl je met je ware zelf gewoon lekker happy en gelukkig met jezelf bent... hahahahahahaha dat is echt een wrede opgave voor liefdesverdrietigen, maar goed. Het lezen van dit alles geeft wel hoop dat er wel nog ergens een gelukkig vogeltje in jezelf zit, ook al is die ander er niet.
hasta pronto
Pipster