Gisteren was ik een beetje dom. Ik had met iets te koud aangekleed voor het
weer, dus ik dacht dat het misschien handig was om mijn jas bij mij
vriend (ja, ik noem hem nog steeds geen ex) op te halen. Ik stuurde hem
een SMS of het goed was. En hij vond het prima. Hij zou alleen nog niet
thuis zijn.

Toen ik binnen kwam ging het nog wel goed. Alle spullen lagen nog op
dezelfde plek. Ook mijn spullen zoals mijn shampoo, tandpasta, foto's etc.
Toen ik naar de slaapkamer liep om mijn jasje te pakken viel mijn oog op
mijn verjaardagskaart. Die had ik daar laten liggen. Natuurlijk ging ik

Het is nu 6 dagen geleden dat mijn vriend het vrij abrupt heeft
uitgemaakt. Al zat onze relatie al een tijdje niet meer goed. We
investeerden naar mijn mening te weinig tijd in elkaar. Het hele
verhaal schrijf ik een andere keer (moet zo naar mijn werk)

Maar nu word ik elke ochtend ongelofelijk vroeg wakker. Natuurlijk
zit wat dat betreft het weer ook niet mee. Maar elke keer als ik wakker
word, dan moet ik het op de een of andere manier weer opnieuw verwerken.
Heb een ontzettende druk op mijn borst en voel me echt klote. Waarom
zijn de ochtenden toch het ergst? Heb je dan 's nachts alle ellende