Hey iedereen!!

Het is nu toch weer zo'n maantje geleden dat ik eens geblogd had. Tijd voor een kleine update om mijn gedachten eens op een rijtje te zetten.

Begin januari zag ik een oude buurjongen (nu buurman ) terug na jaren. Hij was terug in zijn thuisland gaan wonen, zijn ouders wonen nog steeds in Belgie. Hij is 10j ouder dan mij, maar we hadden een hele avond zitten praten en op het einde van de avond deelden we facebook en e-mail met elkaar. Hij zit nu ook terug in zijn thuisland, ik hier in Belgie, maar die man heeft wel een grote impact op me gehad. Heb er geen gevoelens voor gehad, maar het was wel de eerste keer sinds anderhalf jaar break up dat ik nu met een andere man in mijn gedachte zat, ipv met mijn ex. Hebben zo'n twee maanden contact gehad (jan-feb) maar eind februari is het contact verwaterd. Hij heeft daar een eigen zaak, wil ook gaan studeren in een universiteit van Rusland (wat dan ook weer in nog een ander land is dan zijn thuisland).

Eind januari had ik ook online een jongen leren kennen van mijn eigen leeftijd. Hij kende me nog van zien van vroeger, vanuit de stamkroeg en school, maar ik herkende hem niet. Dit contact ging zeer goed, eigenlijk echt zeer goed. We hadden plannen gemaakt om af te spreken, we sms'ten elke dag naar elkaar.. Dit is sinds een week of 3 serieus verwaterd. Hij stuurt nog amper, ik stuur nog amper. Hij heeft het druk, zegt die.. Ik stuur wel nog altijd terug als die een smsje stuurt, al zit het door werk soms een paar uur tussen. Hij sms't soms helemaal niet meer terug als ik hem stuur hoe het met hem gaat. Het hoeft voor mij dan ook niet meer om af te spreken. Niet dat ik boos of gekwetst ben, begrijp me niet verkeerd. Maar aangezien ik dan ook niet meer de nood heb om met hem af te spreken, niet de nood heb om met hem in contact te zijn.. Ik heb nu bij hem een: Achja, het contact was leuk zolang het duurde, maar meer hoeft het nu ook niet meer te worden-gevoel..

Twee weken geleden ging ik met een goeie vriendin carnaval vieren.. Hebben onder ons twee heel wat fun gemaakt, enkele oude vrienden tegengekomen, waaronder mijn ex, en samen met een man of 7 de avond afgesloten. Dit was zeer leuk. Mijn ex en ik deden vrij normaal tegen elkaar, soms deden we grapjes naar elkaar alsof er nooit iets van ruzie was gebeurd, alsof we nog steeds beste maatjes waren. Als hij hoorde dat er een paar mensen naar huis gingen gaan en dat hij ook nog enkele mensen naar huis ging brengen, vroeg die me of ik er dan nog ging zijn 's avonds.. Spijtig genoeg ging ik ook naar huis en had hij besloten om dan ook maar naar huis te gaan. Kan het ergens niet onderdrukken om mezelf de vraag te stellen: Wat als ik niet naar huis ging gaan, had die dan nog speciaal voor mij alleen teruggekomen? But that are questions you'll never know the answers of Shoulda Woulda Coulda, right

Ben deze vrijdag met een oude vriendin iets gaan drinken. Heb met haar 12j in de klas gezeten, ken haar al 20j nu.. Laatste schooljaren zaten we nog in dezelfde school (zij heeft 4j bij mn ex in de klas gezeten), dus zij kent mijn ex ook maar al te goed.. Zij kon het vandaag de dag nog steeds niet geloven dat ik en mn ex nog steeds geen contact hadden gezocht met elkaar omdat wij twee handen op één buik waren. Ze heeft nooit echt het verhaal geweten wat er tussen mij en mijn ex is gebeurd. Dit ook omdat zij ook beste maatjes is met de persoon die mijn ex had uitgenodigd bij zich thuis (dus ook zij weet van die ruzie tussen mij en die bepaalde persoon en welk effect het op mij gehad heeft) waardoor ik het in een furie had uitgemaakt. Had tegen haar gezegd: Ik weet dat het nu misschien stom lijkt dat ik zo gereageerd had, maar het is nu eenmaal zo gebeurd.. En haar antwoord had ik volledig niet verwacht. Ook al kent ze mijn ex goed, ook al is ze beste maatjes met die ene persoon waarmee ik serieus ruzie heb gehad, ze begreep mij volledig dat ik zo ontploft ben bij mijn ex en gaf me meer dan volledig gelijk dat ik mij gekwetst voel.. Het was de eerste keer sinds de breakup waar er iemand mij niet probeerde te overtuigen van zijn kant: Maarja, hij wist het misschien ook niet meer.. Sinds de breakup heb ik altijd al antwoorden gehad dat ik diegene was die het fout gezien had, dat ik gezegd heb van: Doe maar, dus waarmee ik dan met het gevoel rondliep: Eigenlijk heeft je ex meer redenen om boos te zijn dan jou want het is zowat je eigen schuld.. Dus eigenlijk sinds de eerste keer heb ik ook het gevoel van: Ik heb ook redenen om boos en gekwetst te zijn!! Sinds de eerste keer dat iemand ook exact mijn verhaal begrijpt en mijn pijn begrijpt.. Dit deed echt enorm deugd.. Heb echt enorm genoten van vrijdagavond.

Nouja, van het weekend heb ik enorm genoten! Gisteren een rustig dagje wezen shoppen, vandaag was ik alleen thuis en op eigen houtje de BBQ aangestoken en lekker gekokkerelt Nu heb ik ook een lekker kriekenbiertje gedronken tijdens het schrijven van deze blog, het is prachtig weer buiten, binnen een kwartiertje maak ik mij gereed om nog een kleine wandeling te maken...

Maybe single, but feeling fabulous

Groetjes!!