Beste allemaal,

ik ben nieuw op het forum. Eigenlijk was ik altijd aan het kijken/zoeken dat ik niet de enigste was die zoveel liefdesverdriet kon hebben. Iedere keer twijfelde ik.. ik heb genoeg mensen met wie je kunt praten, maar vaak heb ik het idee dat ze denken, góh, daar heb je die zeurpiet weer. is ze er nou nog niet overheen. Mijn vader en mijn moeder zijn er voor mij, en toch voelt het alsof derest van mijn vrienden het niet begrijpen hoe ellendig je je kunt voelen.
Want man o man, het is een gevoel dat je denkt nooit meer kwijt te raken.
Ik zal eigenlijk eerst even vertellen wat er precies met me scheelt..

Ik had sinds juni 2012 een relatie van 5 1/2 jaar. Het was altijd leuk en gezellig. Tuurlijk waren er ups en downs, maar ik had nooit gedacht dat dit zou over gaan. Sterker nog, ik was er van overtuigd dat wij zouden gaan samenwonen.
Stom, want dat gevoel was niet wederzijds.
We zijn 11 juni op vakantie gegaan en 22 juni maakte hij het uit. Een mooie vakantie naar Curacao. Ik dacht dat het goed zat, maar...
Reden : Hij was lange tijd aan het twijfelen over zijn gevoelens, en hoopte deze weer op de vakantie terug te vinden.
Hij kon het niet meer opbrengen uit medelijden bij mij te blijven, en wilde daarom eerlijk tegen mij zijn.
Hij had me er beter eerder over kunnen attenderen.. want nu komt het als een klap in je gezicht.
( ik heb al meerdere malen met hem gesproken, omdat ik alles wilde weten hoe/ waarom en wanneer )
Vanavond ( 5-7 ) spreek ik hem via de whatsapp. Ik heb gevraagd of hij met me wilde praten. IK MOET dingen weten gewoon. Ik heb het gevoel dat ik het niet kan afsluiten.
Affijn, het is nu bijna 2 weken uit. de eerste week was een complete ramp. Wat voelde ik me ellendig. ik wilde schreeuwen, hem vragen terug te komen. Iedere keer hoopte ik dat hij mij zou bellen, dat hij een berichtje stuurde als mijn whatsapp afging. En natuurlijk was hem dat niet.
Hij heeft me gezegd dat het niet meer goed komt, dat ik het proberen moet te verwerken en dat ik ook weer verder moet gaan met mijn leven.
Ongeloofelijk.. alsof je een kledingstuk naar de winkel brengt. Ik ken hem ook helemaal niet zo. Waarom doet hij zo kill en koud tegen me. Hij was mijn maatje, mijn best friend. En nu.. en nu ben ik alleen. Heb ik niemand meer die mij steunt als ik het moeilijk heb. ( ja, een paar vriendinnen en vrienden, maar toch snappen ze het niet hoe je je voelt als je het nooit eerder hebt meegemaakt ). ze proberen je zo goed mogelijk te troosten.. maar tegelijkertijd gaan zij ook vrolijk door.
Het ging niet om een ander meisje. En dat was dan een schrale troost. Hij had zijn gevoelens gewoon verloren in deze lange relatie. Het lag niet persé aan een bepaald iets. Het was er gewoon 'uit' gegroeid. Waarop ik antwoordde of je dan nog wel van iemand kan houden. Waarom kan je opeens iets zo direct afsluiten en doen alsof er niet is, en verder gaan met je leven.
Je gaat het verwerken en deze week ging het eigelijk heel goed. Zelfs de dag dat hij jarig was kon ik het wel goed verwerken eigelijk.. Maar dan ga je weer rare dingen in je hoofd halen.
Zou hij een ander hebben ? Zou hij aan het daten zijn ? Wat staat er op zijn facebook en op zijn twitter ? hoelaat is hij voor het laatst op whatsapp geweest ?
Zo zijn er wat dingen geweest ( mijn moeder ziet het niet zo op facebook maar ik natuurlijk wel, ik ben tenslotte degene waarvan het hart gebroken is ) waarover ik ben gaan nadenken.
Ik schrok daar zo erg van ik al het bloed weg voelde stromen uit geloof ik al mijn lichaamsdelen.
Hij heeft een zusje van zijn ( vrouwelijke ) collega als vriend op facebook. Zij like't zijn facebook berichten.
De dag dat hij jarig was.. toen was hij volgends mij bij zijn moeder met de fam in spijkenisse. Dat meisje woont in Hoogvliet... Maar.. oke dat kan. Totdat ik de volgende ochtend in mijn nieuwsoverzicht een post zie met locatie hoogvliet om 0:51.. appart want zijn moeder gaat vast niet zo vroeg slapen op een werkdag. En dat kan ik natuurlijk weten.
En opeens zie ik noooit meer een berichtje op facebook staan. Hij doet er kennelijk niks mee.. maar alsof ie het bewust doet. Er stond niets meer op twitter sinds die avond.
En nu opeens op whatsapp. Doet ie ook helemaal niks meer mee. Terwijl hij de hele dag met zijn mob in zn handen zit.
Nou.. het is niet zo dat je hierdoor dat moet denken, maar vrouwelijke intuitie zegt wat meer toch ?
Ik stuurde hem vandaag dus een bericht. Hij wil best praten, hij smst/whatsappt mij dan vanavond ?
En direct is die internetverbinding weer verbroken.. Allemaal van die RARE dingen.
En wat denk je dan ? zou zijn mob soms stuk zijn dat hij daarom haast niets plaatst, en hij zijn oude telefoon gebruikt.
Of wat.. ja je gaat jezelf helemaal gek maken.
Maar ik MOET gewoon weten of hij een ander heeft. Iedereen zegt dat je jezelf daar alleen maar pijn mee doet.. maar weetje. Liever weet ik de waarheid .. en weet ik waarom hij ineens zo vreemd aan het doen is.
En wil ik weten hoelang hij daar al mee bezig is. Ik vertrouwde hem altijd 100% en iedereen in zijn naaste omgeving ook.
Dus als het zo is, heeft hij ook gelogen tegen zijn ouders. ( ik spreek zijn moeder en stiefvader nog, zij zijn kennissen van mijn ouders ) zij steunen mij enorm hoor. En leefden erg mee. Sterker nog, niemand had dit ooit zien aankomen. inclusief mij.
Ik hoop op een antwoord, maar toch weer niet. Wat moet ik met mezelf aan ?
en waarom doet hij ineens zo mysterieus..
We hebben afgesproken geen contact te hebben met elkaar, dat zou het alleen maar moeilijker maken.
Maarja.. Dit spookt door mijn hoofd. Ik was vanochtend om 05.00 wakker en het voelde alsof ik elk moment een paniekaanval zou krijgen.
Iedere ochtend is het weer een feest. wat een klote gevoel is dat. En dan spookt het door je hoofd. Waarom heeft hij me dit aangedaan, en is er een ander in het spel. ( terwijl ik dat toen 2 x heb gevraagd ) En hij altijd wel eerlijk is geweest tegen me.

Ik doe verder wel leuke dingen met vrienden en vriendinnen, alleen wil ik niet naar huis. Ik werk graag , al doe ik aangepast werk momenteel vanwege de moeilijke periode. En als ik thuis ben ga ik malen.
Waarom kijk ik elke dag op zijn FB ? en wat hoop ik te zien als hij online is op zijn whatsapp. en op zijn twitter?
Ik vermoed iets.. ik wil weten wat hij doet..

Nou.. dit was even mijn verhaal. Ik moest het echt van me af tikken, ik hoop heel erg dat er iemand is die mij kan helpen of die een beetje hetzelfde meemaakt.
( en ik ga hem niet verwijderen van FB ) dat kan mijn hart echt niet aan.. heel erg om mezelf zo controlfreak te zien.. maar ik kan het niet aandoen.. tenzij hij nu bezig is met een ander.

Thanks all.