Beste allemaal,

ik ben nieuw op het forum. Eigenlijk was ik altijd aan het kijken/zoeken dat ik niet de enigste was die zoveel liefdesverdriet kon hebben. Iedere keer twijfelde ik.. ik heb genoeg mensen met wie je kunt praten, maar vaak heb ik het idee dat ze denken, góh, daar heb je die zeurpiet weer. is ze er nou nog niet overheen. Mijn vader en mijn moeder zijn er voor mij, en toch voelt het alsof derest van mijn vrienden het niet begrijpen hoe ellendig je je kunt voelen.
Want man o man, het is een gevoel dat je denkt nooit meer kwijt te raken.