Hallo,

Het is nu bijna 2,5 maand geleden dat mijn ex vriendin het heeft uitgemaakt. We waren 22 maanden samen en het kwam uit het niets. Ik was 2 weken naar het buitenland en de eerste dagen dat ik weg was kreeg ik de meest lieve berichten: 'Hee liefde van mijn leven', 'Ik mis je heel erg en hou heel veel van je' en 'ik kan niet meer zonder jou'. De zesde dag dat ik weg was (zaterdag) is zij met haar 'beste' vriendin naar een restaurant geweest. De eigenaren kent mijn ex heel goed en het personeel ook. Die avond is mijn ex in een keer omgeslagen, een paar uur daarvoor kreeg ik nog een bericht dat ze van mij hield en die avond ging het compleet mis. Ze is gaan flirten met een van de personeelsleden die totaal niks van haar wilde maar de aandacht wel leuk vond. Die zondag avond (op 1300km afstand) kreeg ik te horen via sms dat ze met zichzelf in de knoop zat en dat ze dat met mij de vrijdag dat ik terug kwam wilde bespreken. Vervelende dagen en slapeloze nachten gingen voorbij tot ik haar die vrijdag weer zag. Ze gaf aan te twijfelen aan onze relatie, maar er wel hard aan te willen gaan werken. Die dag een super dag gehad en zelfs bij haar blijven slapen. De volgende ochtend vroeg ze of ik die avond weer bij haar wilde blijven slapen dus ben ik weer naar haar toe gegaan. Dat was het moment dat ik ontdekte dat ze met die ober heeft geflit en dat hij zelfs aan haar billen had gezeten. Ik confronteerde haar hiermee en we besloten een week rust en geen contact te hebben.

In die week heb ik met een van haar vriendinnen gesproken, omdat ik niet wist wat er aan de hand was en ik verder met niemand anders erover kon praten (ouders waren op vakantie en vrienden ook). Na die week heeft ze het uitgemaakt en ze heeft me alleen verteld dat ze te veel twijfelde, meer niet. Ik merkte dat ik die avond toch niet meer antwoorden zou krijgen dus ik ben vertrokken om misschien later er nog over te praten. Mijn ex had daarna geen behoefte meer om mij te zien of te spreken, ik heb nog enkele pogingen gedaan om alleen te praten, maar daar had zij geen behoefte aan. Na een paar weken blokkeerde ze mij op whatsapp en 2 weken later nadat ik haar tegen was gekomen op de kermis heeft ze mij van facebook verwijderd. Uit emotie heb ik wel bepaalde dingen naar haar gestuurd, maar heb haar verder nooit uitgescholden of belachelijk gemaakt. Ik besloot om haar de rust te geven die ze dacht nodig te hebben en na een maand nam ze contact op of ik mijn fiets bij haar thuis wilde op komen halen. Nadat ik iets terug stuurde ging ze meteen over op de negeer modus. Een paar dagen later zag ik haar toen ik mijn fiets ging ophalen, maar ze was niet alleen, ze had expres haar moeder erbij gevraagd zodat ze niet met mij hoefde te praten. Ik merkte dat zij het armbandje om had dat ik haar gegeven had een week voordat ze het uit maakte. Ik ben gewoon netjes geweest en heb oprecht interesse getoond in hoe het met haar ging. Zij keek mij bijna niet aan en had ook weinig zin om met mij te praten. Later die dag hoorde ik via via, dat ze tegen andere heeft gezegd dat ze mij vervelend vind omdat ik: op haar wacht en achterna zou hebben gereden (ik ben haar een keer onderweg tegen gekomen toen ik onderweg was naar een uitje, ik ben haar voorbij gereden en gewoon doorgereden verder niks), ik zou ook haar familie en vrienden lastig vallen (dit terwijl haar tante zelf contact met mij zocht nadat mijn ex het had uitgemaakt) en dat ik haar het ene moment uitscheld en het andere moment dat ze de wereld voor mij is. Ik heb haar nooit uitgescholden, dat zou ik ook nooit doen. Het laatste was dat ik het niet zou accepteren als zij een nieuwe relatie zou krijgen (ook dit heb ik nooit verteld). Verder hoorde ik van een vriend dat ze op tinder is gegaan en dat ze daar behoorlijk aan het flirten is, ze geeft aan dat ze al een halfjaar vrijgezel is, een stalkende ex heeft en open staat om te daten met die jongens.

Ik begrijp niet goed waarom ze deze leugens verspreid over mij en dat ze überhaupt zoveel leugens verteld ook tegen andere. Denkt zij misschien dat deze dingen echt zo gebeurd zijn of zegt ze dit om zichzelf interessanter te maken? En ik zag dat ze het armbandje nu al een maand draagt (dat ze van mij kreeg voor ze het uit maakte) mij lijkt dat het te veel emotionele waarde heeft en dat je het bewaard misschien voor later. Het was ook niet het mooiste armbandje dat ze heeft.

Heeft iemand hier meer ervaring mee en kan er iemand mij wat meer tips geven?
Alvast bedankt,

Groet