hallo allemaal!

ik heb sinds een aantal dagen flink liefdesverdriet.
het is uit gegaan met mijn vriendin eigenlijk een tijdje geleden al ik heb het destijds uitgemaakt.
maar al redelijk snel kregen we weer contact vooral als vrienden eigenlijk maar we zijn ook nog intiem met elkaar geweest.
ik heb haar al niet meer gezien met kerst en oud en nieuw.. kers stond al volgepland en oud en nieuw moest ik werken.
een week geleden waren we nog leuk als vrienden samen maar ze deed in korte tijd vaag op whatsapp en kortaf.
we zouden deze week nog wat leks gaan doen maar ook dat kwam ineens allemaal wel..
toen ik me afgelopen zondag niet goed voelde heb ik haar gebeld om te vragen of ze naar me toe kwam.
vooral als goede vriendin eigenlijk.. ze zat het hele weekend al telkens bij (laten we hem voor het gemak en uit respect tom noemen) ik vroeg haar wat er aan de hand was en ze zei dat ze wel goed konden praten enzo ze had hem met oud en nieuw ontmoet.
toen wist ik al wel wat er aan de hand was ik werd eerst heel boos en verdrietig maar uiteindelijk begreep ik het wel(redelijk)
feit is dat we al bijna 2.5 jaar samen waren maar niet continue ik hou nog ontzettend veel van haar en zij ook nog van mij.
ik twijfel daar niet aan en zij ontkende dat ook niet.. na dat gesprek zondag heb ik haar alleen nog maar gesproken en niet meer gezien.. 2 dagen later vertelde ze me namelijk al dat ze tom wel echt leuk vond en zelfs al was blijven slapen..
of ik denk dat ze vreemd is gegaan Nee dat denk ik niet veel mensen zeggen zo is zij niet dat klinkt vrij standaart ik weet het.
maar naief ben ik niet en gedurende de 2.5 jaar is iets me wel duidelijk geworden... en datis dat ze en hekel heeft aan mensen die dat kunnen doen.. en dan druk ik het netjes uit.
we hebben veel leuke dingen mee gemaakt ups en downs heel veel plezier en daar ben ik dankbaar voor.
ik ben een beetje boos geworden maar heb haar ook het beste gewenst gezegd dat ik van haar hou en gezegd dat we zo natuurlijk geen contact meer moeten hebben.
want laten we eerlijk zijn vriendschap na een relatie.... zeker zo snel al is onmogelijk.
ik wens haar eerlijk waar het beste en ik heb zelden echt pijn omdat ze nu met hem heeft (zo goed als)
maar ik mis mijn maatje dat breekt me op ik moet huilen en slaap slecht en heb vooral ontzettende stemmingswisselingen.
nu bijvoorbeeld gaat het redelijk maar toch ben ik blij dat ik mijn ei kwijt kan hier.
ik word goed opgevangen door mijn beste vriend ik kan daar een aantal dagen slapen en mijn andere vrienden steunen mij ook.
ik heb wel al gelijk alle fotos verwijderd en wat spullen weggedaan en ga express elke dag even langs mijn huis (ik woon nog bij mij n ouders) om juist even mijn kamer in te gaan ook al doet dat pijn ik wil de realiteit ook niet verstoppen.
al met al ben ik er gewoon kapot van dat ik mijn maatje kwijt ben we zijn zonder ruzie uit elkaar gegaan en daar ben ik echt blij mee nu is dat enerzijds moeiljker soms maar uit ervaringen in het verleden weet ik dat dat beter is ik heb haar het beste gewenst.
en gezegd dat ik haar alle geluk gun en als hij haar iets kan geven wat ik niet kan ik haar dat gun...
sorry voor mijn matige gebruik van punten en dergelijke maar ik heb mijn best gedaan het goed leesbaar te typen

ik heb het er wel echt moeilijk mee en word er vooral gek van dat het zo schommelt