Rennen. Dat heb ik de afgelopen 2 maanden goed gedaan. Niet nadenken, gewoon alles zo vol plannen dat ik niet na hoef te denken. Toen ik je zaterdag zag, leek het ook alsof ik over je heen was. Maar inmiddels weet ik wel beter.

Het verdriet heeft me ingehaald en neergehaald. Ik kan niet meer wegrennen. Het heeft me opnieuw overspoeld. Damn, wat mis ik je! En wat haal ik voor STOMME hoop uit het feit dat jij er ook moeite mee lijkt te hebben om mij te zien.

Waarom kunnen we niet met elkaar en niet zonder elkaar?! Waarom blijkt dat elke keer weer?! Waarom kunnen twee mensen die van elkaar houden geen relatie met elkaar hebben?! Waarom lukt dat ons niet...

Sinds het uit is heb ik zoveel rust... Ik weet dat jij dit ook vind, dat heb je verschillende mensen verteld. Blijkbaar is een relatie met elkaar hebben moeilijk. Voor jou is het slopend omdat het gevoel 'houden van' eng is en voor mij is het slopend om steeds met jou bezig te zijn en minder met mezelf.

The time is not right. Waarschijnlijk. En tegen de tijd dat dat wel zo is, zijn we elkaar waarschijnlijk al lang vergeten...