Het is nu ongeveer 2.5 maanden geleden dat mijn ex vriend onze relatie van 10 j heeft stopgezet en hoewel ik dacht door een erge fase al doorgeworsteld te zijn lijkt de pijn eindeloos te blijven duren. Ik mis hem zo erg en heb de indruk dat ik niet meer zonder hem kan verder leven; hij was mijn alles. Vorige week zat ik er al erg onderdoor en toen kreeg ik plots een telefoontje dat hij toch ook nog veel aan mij en vroeger dacht maar dat het voor hem gewoon niet meer ging...zijn gevoelens zijn weg zei hij. Hij wil bovendien goede vrienden blijven want hij wil me niet weg uit zn leven... Ik heb gezegd dat ik dit nu nog wil proberen als er nog de mogelijkheid is dat het nog zou goedkomen. Hij zei dat hij dat niet wist en ook veel tijd nodig had. Ofwel moet ik kiezen om geen contact meer te hebben en me los te maken (maar dan ook de kans verliezen dat het nog goedkomt) ofwel moet ik nog maanden afwachten. Ik weet het echt niet meer want ik wil hem zo graag terug en als we dan nog eens een moment samen hebben voelt dat weer zo vetrouwd aan maar is de pijn nadien weer te intenser. Ik voel mezelf helemaal niet meer en wil alles eraan doen om het weer goed te laten komen en telkens als hij dan eens belt ben ik er meteen voor hem... waarschijnlijk ook niet goed maar ik houd nog zielsveel van hem en heb vaak de indruk dat ik zonder hem niet meer verder kan leven....
@JohanC, veel sterkte, je komt er!
Lieve Johan, allereerst: hartstikke rot voor je dat je je zo voelt. Helaas is 2.5 maand wel heel lang, maar ook weer niet in dit proces... dus probeer jezelf tijd te geven. Je bent aan het rouwen, dat is een heel pijnlijke belangrijke fase in dit alles. Ik herken veel in je blog.. mijn ex wilde ook vrienden blijven, maarja: voor hen is dat makkelijk snapje, ze hebben nog wel de stukjes van je die ze fijn vinden, maar alles wat bij een (volwassen) relatie hoort niet meer... maar jij wilt dat allemaal wel, dus of dat contact je zal geven wat je wilt is zeer de vraag. Natuurlijk mis je hem.. doet me zeer dat te lezen; ik weet hoe het voelt. Toch zou ik je willen aanraden op het moment geen contact te hebben... en dus niet opnemen als hij belt, letterlijk afstand nemen. Je hebt al heel veel pijn, dus dit doe je al maar mooi!!! Dan kun je dat ook aan, echt waar je kan het. Stap voor stap.. je zegt dat je jezelf al kwijt bent (jezelf niet meer voelt) dus zet dat ajb op plaats 1.. zorg voor jezelf. En je schrijft het zelf: na contact is de pijn nog intenser. Ik weet dat je opneemt omdat je zo van hem houdt; dat weet hij vast ook, echt waar.. Maar het helpt jou niet verder. Als hij van je houdt moet hij je die tijd geven om te helen. Je hebt heel erg veel (harten-)pijn en dat kan leiden tot niet meer weten waar je voor leeft. Als je het niet meer alleen goed aankan, zoek dan ajb hulp. Ik heb op dit moment medicatie.. zat er helemaal doorheen en nu gaat het door dat en door de tijd die er overheen gaat, toch al een stukje beter.
Je bent moe en op, dus: zorg voor jezelf, dat is het belangrijkste. En.. als het echt zo moet zijn, dan komen jullie terug bij elkaar, daar maakt nu wel of niet contact hebben geen verschil in, dan kun je beter nu zorgen dat jij weer wat goed in je vel komt te zitten. Ik wens je heel erg veel sterkte!!!!!!
Lieve Johan Ik weet precies
Lieve Johan
Ik weet precies hoe je je voelt.. heb namelijk hetzelfde behalve dan contact met mijn ex.
Ik wil niet zeggen dat je het contact moet afkappen, maar nu hij je kan bellen en zien wanneer het hem uitkomt.. hoe kan hij je dan ooit gaan missen? En hoe kan hij dan rustig de tijd nemen om na te denken? Juist door wat losser te worden kun je pas echt uitvinden of hij je nog wil!
Ooit gehoord van het Engelse gezegde: if you live him, let him go? Zet hem aan het denken! Ga dit niet tegen hem zeggen maar laat eens een weekje niks meer weten.. of zelf enkele weken. Doe alsof je je redelijk goed voelt en laat die telefoon maar eens een keer rinkelen zonder gelijk op te nemen... misschien gaat hij zich dan wel afvragen wat je aan het doen bent.. ?
helemaal gelijk, neem
helemaal gelijk, neem afstand, ook al gaat dit tegen je gevoel in.... geef hem echt de ruimte en tijd, je gaat pas iets missen, als het er niet is! Maarja, geen idee of dit helpt, maar ik ga ook door hetzelfde heen. Ik ben er alleen nu nog van overtuigd dat hij bij me terug komt.... je weet het eigenlijk nooit...
suc6!
dank jullie
Dank jullie voor de reacties. Maar het is net dat afstand nemen dat zo'n pijn doet; zelf heb ik me al wel zover dat ik hem niet opbel ofzo...maar al de telefoon gaat en ik zie dat het hem is dan ik niet gewoon niet opnemen; mijn gevoelens zijn nog zo sterk... Intussen probeer ik wel goed voor me te zorgen; heb nieuwe kleren gekocht en ga binnenkort weer sporten en ik hoop dat ik me ook weer in mn werk kan gaan vinden. Soms denk ik van is het dan beter van alles gewoon practisch te verdelen (wij hadden samen onze hele inboedel die nu nog in ons appartement staat waar hij nu woont) zoals we al hebben afgesproken op papier en alle contact te verbreken en soms denk ik dan weer van misschien komt het toch nog goed en moet ik het gewoon tijd geven. Ik kan echter moeilijk inschatten wat hij er van denkt want hij zegt vooral tijd nodig te hebben en dat hij niet weet of het nog wel goed komt...wat kan het allemaal toch zo moeilijk zijn...