Het is nu hijna 3 weken uit mijn ex en mij. Hij heeft er een punt achter gezet en ik wou nog verder. Ik hou zielsveel van die jongen.. (Lees mijn verhaal "mijn 1e verhaal"). Ik weet nog niet zo goed hoe het hier werkt..
Maar ik weet wel dat ik een hekel heb aan de ochtenden. Al 3 weken lang wordt ik bijna iedere ochtend met een rotgevoel door mijn hele lijf wakker. Dan heb ik lekker liggen slapen en gedroomd en dat wordt je wakker. Eerst zit ik nog in een roesje, maar dat besef ik me wat er aan de hand is. Geregeld droom ik over hem en dat is dan fijn en dan kom het besef dat het uit is. Mijn hele lijf voelt het. Het gemis is dan zo groot. Ik kan alleen maar aan hem denken en dan rollen de tranen weer over mijn wangen. Het is zo moeilijk, ik zou zo graag een dagje niet ongelukkig en verdrietig willen zijn. En voor mij gevoel kan dat alleen als hij bij me is. Ik mis hem zo.. En wat heb ik een hekel aan het wakker worden..
Hetzelfde
Hoi Chantal, in het begin van mijn ldvd had ik hetzelfde. Op het moment dat je wakker wordt en je lief ligt niet naast je. Het ergste moment van de dag. Op dit moment vind ik zo'n beetje de hele dag even erg omdat ik een "radiostilte" heb afgesproken maar eerst had ik dus ook het meeste moeite met wakker worden. Het besef dringt dan ook weer zo keihard tot je door. En ik word er ook zo moe van dat je er bijna elke seconde van de dag mee bezig bent. Alleen zondag had ik een momentje van een kwartiertje ofzo dat ik naar mijn bloemetjes op het balkon keek en er alleen maar aan dacht dat die zo mooi waren en ik zo trots was op mezelf dat ik nu dat soort dingen deed (plantjes inpotten, huisje leuk maken enz.)
Wat je zegt ja, je word er
Wat je zegt ja, je word er zo moe van.. Ik ben elke dag, ieder moment met hem bezig in gedachtes. Alleen op het werk kan ik soms afleiding vinden. Maar als dat dan weer een paar uurtjes heeft geduurd, dan zit er een gevoel in me, wat er uit moet. Een opgekropt gevoel van verdriet. Zodra ik dan thuis ben, moet dat er dan ook eerst even uit. Maar je word er zo moe van. Het vreet energie en ik wou dat ik me gedachtes even uit kon zetten. Maar ook al slaap ik goed en lang, ik word niet uitgerust wakker, want zelfs in mijn slaap houdt hij me bezig. En word ik dus ook weer moe wakker..
Heel af en toe heb ik ook van die momenten dat ik even iets leuks denk. Ik probeer te genieten van die kleine momenten, maar die zijn zo voorbij. Bijv: sinds het uit is, mag mijn kat bij mij op bed slapen. (schrale troost en afleiding). Ik probeer er van te genieten, maar al snel gaan mijn gedachtes van.. eerst lag hij hier, hij hoort hier te liggen.. En dan is de pijn en het verdriet weer terug..
Het lijkt erop dat het bij
Het lijkt erop dat het bij jou echt precies zo in zijn werk gaat als bij mij. Zo'n beetje letterlijk. Inderdaad overgevoeligheid voor geluiden enzo tijdens de slaap, voortdurend dromen over m'n ex (meestal dromen over dat we weer bij elkaar komen, dan word je helemaal brak wakker als de realiteit je weer in je gezicht slaat) en als ik met iets bezig ben wat niks met mijn ex te maken heeft, kropt het gevoel zich ook in me op en dan heb ik het gevoel dat ik me even moet terugtrekken. Het benauwt me ook nog een beetje om heel lang van huis weg te zijn omdat ik me dan niet goed terug kan trekken en dan wordt 't alleen maar erger.
Ja, dat waker worden... Ik heb er ook een hekel aan. De pijn die je voelt vanwege het gemis kun je gewoon fysiek voelen. Het wordt inderdaad minder, dat is echt zo. Het is nu dik twee maanden uit en in het begin was het voortdurend dat gevoel wat je nu omschrijft, verschrikkelijk. Het nam wel steeds een beetje af, maar nu heb ik weer precies hetzelfde, nu ik twee dagen geleden dat 'afsluitgesprek' met mijn ex-vriendin gehad heb. Hoop dat 't nu minder lang duurt dan eerst.
Ik ken het
Je word wakker met een lekker gevoel en dan besef je weer dat je relatie over is. En dan krijg je meteen weer een knoop in je maag. Dat gevoel gaat wel over na een tijdje, het hoort gewoon in het verwerkingsproces.
If it doesn't kill you it makes you stronger!!!
Dat is inderdaad een
Dat is inderdaad een rotgevoel, wees blij dat je nog kan slapen. Ik kan snd shet uit is met mijn ex helemaal niet meer goed slapen. Het is alweer 1.5 maand uit. En nog steeds slaap ik slecht en droom ik vaak over haar. Het is een moeilijke periode die je moet doorstaan. Eens komt de tijd dat je weer met een goed gevoel wakker wordt. Ligt per persoon verschillend hoe lang het gaat duren. Ook voor mij hoop ik dat het niet te lang gaat duren.
Sterkte
Dat slapen lukt wel, al val
Dat slapen lukt wel, al val ik niet makkelijk in slaap en kijk ik zo lang mogelijk tv in bed, totdat ik moe ben. Maar ook in mijn slaap gaat het door. Ik droom bijna iedere nacht over hem. Ik slaap onrustig en word van allerlei geluiden wakker. Dus ik slaap wel, maar of ik uitrust??
Ik heb weken gehad dat ik
Ik heb weken gehad dat ik elke nacht rond 4 uur wakker werd. Echt bizar. Ik begon dan te malen en dat hield niet meer op tot ik mijn bed uit moest. Nu leek het eindelijk de goede kant op te gaan, maar vannacht had ik het weer. Ik denk om dat ik gisteren mijn ex tegen ben gekomen.
Verder is het zo dat ik inderdaad 's morgens het meeste last had / heb. Zodra ik wakker werd ervoer ik die immense leegte. Ze ligt niet naast je... Onder de douche ga je verder staan malen.
Wordt wel minder op den duur.
4 uur
Ja, als ik wakker wordt dan is het ook altijd rond 4 uur! Meestal slaap ik wel goed en lang maar als ik wakker word dan is het dus 4 uur en dan lig ik ook zo een half uur tot 45 minuten wakker. Maar over het algemeen mag ik niet klagen over het slapen of het in slaap komen.
Ik slaap daarna dus gewoon
Ik slaap daarna dus gewoon niet meer, of ik heb van die hazeslaapjes. :/
Het wordt minder
Hee
Ik hoop dat je inziet dat het ecccccccht allemaal minder wordt.. Ik dacht er in mijn beginstadium ook meteen aan.. meestal werd ik wakker door een droom over hem.. dat is ook niet meer dan normaal... je bent er dag en nacht mee bezig... na een poosje merkte ik dat ik er steeds later aan ging denken..naar 2 maanden ofzo.. dit ligt natuurlijk voor iedereen anders.. Maar geloof me het wordt allemaal minder..Bij mij is het nu officeel 3 maanden uit en denk er nu pas in de loop van de dag een keer aan...en eigenlijk zonder al te veel pijn... Ik voel pas pijn als ik er echt weer aan denk hoe erg ik hem mis en hoeveel verdriet hij me heeft aangedaan..
Misschien helpt het je om je wekker te zetten op radiofunctie en dan wel een beetje een pittige zender...
veel liefs kim
Slapen
Allen,
Voor wie het een troost kan zijn, ik ga pas slapen als mijn ogen toevallen. Kan zijn 2uur, kan zijn van niet. Maar als ik wakker wordt, dan sta ik op en ga ik werken. Kan zijn voor het werk, anders huishouden (moet sowieso gedaan worden). Mss is dit niet de beste manier, maar werkt wel voor me. Zorg er ook voor dat je niet thuis bent indien het niet moet, spreek af met vrienden, kom buiten. Het dromen, tja daar kan je weinig tegen.
Sterkte allemaal!
Speler
Life is what you make of it...or not!
Ik kon in het begin helemaal
Ik kon in het begin helemaal niet slapen. Ging pas naar mijn matrasje als ik echt moe was. Als ze weg was, was het helemaal erg, niet te harden, en als ze dan om half4 thuis kwam, sliep ik niet meer. Gelukkig gaat het al wat beter nu.
Ik ben er nu aan gewend, dat ze bij hem is. Dat het echt over is, ondanks ze me nog wel probeert aan het lijntje te houden. (veilige haven) Maar over een paar weken ga ik op mezelf wonen. Fijn en moeilijk tegelijk!!
unaniem