Het ik klaar,ik kan hopelijk nu eindelijk door met mijn leven.Ik had gisteren eindelijk na al die wkn de stoute schoenen aangetrokken en hem gebeld voor een zwempartijtje met de hond , hij zou tussen 22.00\22.30 terugbellen rond 00.15 belde ik hem er werd niet opgenomen en toen heb ik hem een sms gestuurd van hee sjaakie (zo heet hij niet zo noemde ik hem altijd voor de grap) het leek me een leuk idee maar als jij het niet ziet zitten laat het dan even weten ok no hard feelings groetjes.ondertussen werd ik helemaal gek ik wist dat hij met een andere vrouw was dus dan gebeuren er rare dingen in je hoofd he.Rond 1.00 belde hij toch hij was net pas thuis en had zijn telefoon niet meegenomen maar hij ging dus ook niet mee zwemmen om een lang verhaal kort te maken hij wilde momenteel geen vrienden zijn ik mocht hem wel bellen als ik wilde maar hij zou dat voorlopig de 1e paar maanden niet doen geen tijd hij is druk met werken ontmoet veel andere mensen,heeft nog geen ander wil dit ook nog niet ,hij mist me wel op sommige tijden maar het leven gaat verder als hij me op het werk zou zien tijdens de koffie vind hij het wel leuk om met me te praten maar dat is het dan maar hij kon geen vrienden zijn ,waarschijnlijk wel over een paar maanden maar nu nog niet. Waarom niet vraag ik me dan af zoals hij zegt is het over ?ben ik een leuke meid ik zei ook ik wil je niet terug als mijn vriend (wat kan een mens liegen) maar als een vriend ik zei dan is dit het laatste gesprek dat we hebben en was afgelopen Vrijdag ook de laatste x dat we mekaar hebben gezien op het werk want daar stop ik mee,ik had tijdens mijn relatie al vaker gezegd dat ik voor die 2.5 uur teveel romslomp er aan had en er eigelijk geen zin meer in had maar ja het is bij zijn nicht en elke x liet ik me weer overhalen om toch te blijven,hij zei peet dat heb ik je al vaker horen zeggen en dat doe je toch niet ik heb toen een leugen vertel dat het niet meer kon ivm veranderde schooltijden van mijn kids na de vakantie , maar ik doe het nu echt uit zelfbehoud ik begrijp nu dat ik voor me zelf moet kiessen en elk contact moet gaan vermijden zolang als ik hem blijft zien als is het maar minuten werk ,duurt het bij mij langer voor ik aan het echte verwerken kan toe komen ik ben bang voor de tijd die gaat komen ik heb zoveel verdriet en hoop gehad de laatst wkn maar wat gaat ik nu voelen? komt er eindelijk rust en berusting? zal ik hem los kunnen laten in mijn hoofd of gaat het zware verdriet nu echt komen ik hoop bij god van niet de laatste wkn waren al een hel kan het nog erger?Nadat ik hem dit vertelde zei hij peet we komen mekaar toch wel weer tegen geloof me ik zei nee C dat gaat niet meer gebeuren en hij zei echt wel ik bel je over een paar maanden en mocht je in de tussentijd een oppas nodig moeten hebben voor je hond kun je me altijd bellen,na nog wat heen en weer gepraat wat heel gezellig was als vrienden? (dan kan het dus wel) hebben we opgehangen ik heb direct een slaapil ingenomen om maar niet te hoeven denken maar ja dan zit je nu hier in de vroege ochtend en ben zo verdrietig mijn reddingsboei is me ontnomen en wat gaat de toekomst zonder hem me brengen,heb ik al die signale dan zo verkeerd begrepen?