Misschien een beetje off topic maar ik kan het ff niet laten om te reageren op Speler.

Ik ga idd met sprongen vooruit de laatste tijd. Als ik terugkijk naar de persoon die ik 5 maanden geleden was dan kan ik je vertellen dat ik 0,0 afwist van relaties terwijl ik toch al een bijna 7 jaar durende relatie had. Het ging gewoon altijd goed (dacht ik). We waren gelukkig samen, hielden van elkaar en zouden samen gewoon oud worden. Verder dacht ik er nooit overna, ik dacht dat mijn bedje gespreid was.

En toen kwam die klap als donderslag bij heldere hemel.

Dat was niet wat ik wilde!

Ik ben meteen gaan leren. Met vallen en opstaan en in een hoog tempo. Misschien in het begin wel in een te hoog tempo want ik leerde het allemaal wel maar kon het nog niet allemaal zo bewust begrijpen. Oh ja ik had mijn heldere momenten dat ik alles begreep, maar wanneer de angst het weer overnam ging ik me weer vastklampen aan hem. Ik vond het zo oneerlijk omdat ik geen kans kreeg. Omdat hij ons geen kans gaf. Er was zoveel om voor te vechten omdat we nooit echte relatieproblemen hadden gehad. En dan bij het eerste zuchtje wind....

Ik vond en vind hem nog steeds lief, nog steeds een kanjer. En ik begin nu eindelijk ons allebei te vergeven. Ik vergeef mezelf voor de dingen die ik in mijn ogen eerder had moeten weten zodat onze relatie niet kapot hoefde te gaan. Ik vergeef hem voor het feit dat hij het zomaar opgaf zonder een eerlijk gesprek en zonder gezamenlijk de mogelijkheden te bekijken. En die kans heeft "beetje raar" nu wel. Dus grijp die kans!

En ik heb wel vergeven maar dat betekent niet dat ik er van tijd tot tijd nog vreselijk van baal dat de dingen die ik nu leer over relaties en over mezelf ik niet eerder wist. En dat betekent ook niet dat ik er niet van baal dat hij het zonder kans van de ?ɬ©?ɬ©n op de andere dag heeft opgegeven zonder daarvoor maanden of sterker nog, weken van overweging voor te nemen. Of sterker nog: niet alleen overweging maar gesprekken met elkaar. Enzovoorts....

Maar dat is ook iets wat ik moet loslaten en dat ben ik nu aan het doen. Ik zoek een andere benadering, leer door de boeken die ik gelezen heb. Moet accepteren dat dingen gewoon soms niet gaan zoals wij dat willen.

En ik weet dan ook dat ik nu gigantisch veel heb geleerd. Helaas zit het er waarschijnlijk niet meer in (tenminste niet in de nabije toekomst) dat ik het geleerde kan toepassen in een hernieuwde relatie met hem. Dat accepteer ik ook. Ik vind het jammer want ik vind nog steeds dat we dat samen verdienen maar hee, it takes two to tango. Dan zal ik gewoon doorgaan met mijn leven. En wie weet komt er misschien nog wel dit jaar een andere lieve man op mijn pad die kan genieten van de dingen die ik geleerd heb.

We'll see. Just go with the flow.

Nou dus geheel off topic maar ik wilde even laten weten waar ik sta en dat ik zo dankbaar ben voor alles wat ik geleerd heb. Mede door de boeken, mede door deze site en mede door mensen zoals "freespirit."

Sorry dat ik dti allemaal op jouw blog gooi, "beetje raar", maar misschien heb je er ook wel wat aan. Jullie hebben de kans om deze dingen nog tijdens je relatie te leren en toe te passen. De meesten van ons komen er pas achter wanneer de relatie verknalt is. Maar... Volg wel altijd je hart. Ga je leven inrichten zoals jij dat wil. Ga niet jezelf veranderen in een persoon die je niet wil zijn. En ook hem niet. Maar neem wel de tijd om goed na te denken en om tot bezinning te komen. Het mooiste is om samen tot bezinning te komen zodat jullie ook samen tot een weloverwogen beslissing kunnen komen. Of dat nu de beslissing is om de relatie voort te zetten of te be?ɬØndigen. Zorg dat je er allebei bij betrokken bent. Want dat verdienen jullie. Want jullie houden wel van elkaar.

Probeer ook in gedachten te houden dat je sommige dingen doet uit liefde en sommige dingen doet uit angst. Die laatste is eigenlijk nooit goed maar doen we vaker dan we denken. Mensen gaan ook oorlogen aan uit angst. Nooit uit liefde. Mensen verwijten elkaar dingen, uit angst. Nooit uit liefde. Maar daarover kan je wel meer lezen in dat boek wat ik je aangeraden heb.

Liefs,
Hoop