Het is raar gelopen het afgelopen uur. Ik had aanstaande zaterdag afgesproken met L. om leuke dingen te doen en mijn gevoel aan haar te verklaren (zie deel1). Maar op aanraden van mijn broer, heb ik haar net gebeld. Hoezo jezelf kwellen tot zaterdag??? Nou: Er is een hoop duidelijk geworden, maar het is compleet anders gelopen, dan ik gehoopt had.

Ik heb haar met trillende stem opgebeld. En heb haar eigenlijk alles verteld wat ik zaterdag wilde vertellen. Dat ik haar miste, dat ik haar terug wilde en wat ik nog voor haar voelde. Nou dat heb ik geweten: L. vertelde dat zij geen gevoelens meer voor mij heeft en dat het over is. Dat ik niet het probleem was, maar andere factoren, die ze niet kon benoemen... Dat ze voorlopig geen relatie wil met iemand. Met andere woorden na 6 jaar een relatie te hebben gehad, stekker eruit en gewoon verder gaan....Ik heb er allemaal geen zak aan. Ik wil antwoorden!

Ook vertelde ze mij dat ze het ook erg moeilijk heeft gehad. Ik vind het nu allemaal leuk en aardig, maar had ze mij dit 6 maanden geleden eerder niet kunnen vertellen. Ze heeft mij zoveel hoop gegeven, mevrouw wilde mij niet kwetsen zogezegd. Ik heb in een diepe put gezeten, dat zelfs mijn ouders dachten ik depressief begon te worden. Ik voel mij zo gebruikt, zo behhhhh.

Wat mij betreft kan ze het zuur genieten. Ik ben er voorlopig even helemaal klaar mee! Vrienden blijven? Ik weet het niet, maar deze jongen verdient i.i.g. beter. Als ik dit gevoel kan vasthouden, dan ben ik binnen een dag van mijn ldvd af.

Ik ben aanstaande maandag jarig: op mijn verlanglijst staat o.a. een nieuwe vriendin!