Tja waar moet ik hier beginnen.
Vorig jaar heb ik 8 maand gevochten gehad voor mijn vriendin. Zij heeft toen op die tijd 2 mannen leren kennen waarmee ze een relatie heeft mee gehad. Ik had ondertussen ook wel een paar vrouwen leren kennen maar de gevoelens waren er nooit niet.
Op een dag stond ik ex vriendin op te wachten als ze gedaan had met haar werk. We zijn beginnen praten,na een tiijdje beginnen knuffelen en van het een kwam het ander. We gingen in een ruwbouw binnen en we deden het met elkaar. Daarna ging alles steeds beter en beter. We moesten nog wel even opletten met de dochter en haar familie maar na een tijdje bleven we terug bij elkaar slapen en als de rest een probleem mee had was dat hun probleem.
Alles verliep op en top. We deden alles samen,gingen nooit alleen weg,gingen ook niet naar het café,het intresseerde ons allemaal niet. Als wij maar met ons 2 bijeen waren was alles goed en wel. We lieten zelfs een gezamelijke tattoo plaatsen daar waar iedereen het kon zien.
Jullie horen mij al afkomen nu.
Dit is wat er is gebeurd begin februarie 2014.
Een vrouw die ik vorig jaar toen had leren kennen zat in zat zwaar in de miserie en ze vroeg mij of ik haar financieel kon helpen. Ik had met haar te doen en zei dat ik iets ging laten weten wat mijn beslissing zou zijn. Ik vertelde de hele situatie zoals die vriendin mij vertelde aan mijn partner. Ik zei haar dat ik met die vrouw te doen had en dat ik haar wou helpen. Mijn partner antwoorde zo langs de neus weg,Als gij die wilt helpen moet gij dat weten maar als ik van u was zou ik het niet doen. Ik heb toen nog 5 dagen nagedacht ,gewikt en gewogen. Verder werd ook niet meer over gesproken met mijn parnter. Ik besloot dan om die vrouw te helpen. Ik leende haar.
Vrijdags kwam mijn vriendin hier naar mij zoals we altijd deden als het weekend was en die vroeg hoe het nu zat met die ene vrouw. Ik antwoorde haar dat ik ze had geholpen en dit viel bij haar in het verkeerde keelgat. Ze stond op en ging weg. De andere dag moest ik gaan werken en kreeg maar niets te horen. Ik stuurde haar en ze stuurde terug van ;Het is gedaan tussen ons. Als je haar geld kunt geven zul je er wel iets mee hebben. Ze zat toen bij een vriendin om alles te vertellen wat er was gebeurd tussen ons. Dit kwam aan als een donderslag bij heldere hemel.
Haar dochter speelt nu zo wat als pitbull om haar moeder te beschermen. Maar het ergste is dat nu mijn ex vriendin steeds wordt geleid door derden (haar moeder,zuster,dochter,...)
Sindsdien ga ik door een hel. Ik slaap amper 3u per nacht,dag in dag uit. Concentreren lukt mij ook niet meer want ik denk constant aan haar. Wel heb ik haar eens gebeld zonder nummer herkenning,gewoon om haar stem te horen. Nu zijn we half april en nog steeds sta ik te wankelen aan de afgrond. Ik voel aan mijzelf dat ik al zover ben.
Je komt thuis van je werk en de muren beginnen op je af te komen en daar zit je dan zo ziels alleen. Je kan tegen niemand meer praten en daar zit je je kas op te vreten. Eten lukt ook niet,na een hap is de goesting al over.
We hadden het zo goed en hadden ondertussen al terug veel overwonnen en dan ineens zoiets,je zou soms voor minder rare gedachten gaan krijgen of gaan doen.

Momenteel weet ik dat ze een ander heeft dus dat komt er dan ook nog eens bij. Ik weet dat ze het er nu zelf ook heel moeilijk mee heeft en dat ze in behandeling is, want we zagen elkaar tenslotte heel graag.
Zelf ben ik ook aleens ten rade gegaan bij een paragnost en die zei toen dat we terug bij elkaar zouden komen omdat we zielsverwanten zijn en dat de relatie die ze nu heeft niet lang zou duren omdat het voor haar eigenlijk meer een vlucht was en dat er ook geen sprake van liefde is.
Nu kan ik alleen nog maar het beste hopen. Ik zal nog wel een zware en moeilijke periode hebben maar ik blijf in ons geloven.

Jullie mogen steeds hier op reageren ; goed of slecht,alles is welkom.