Ik ben helemaal op...Nog steeds elke dag huilen, hem zo verschrikkelijk missen, aan alle fijne dingen denken die we meemaakten.

Ik kan dit niet meer, ik kan niet meer, ik wil niet meer, pff ik voel me zo slecht. Zo alleen en zo eenzaam zonder hem.

Als ik onze msngesprekken nalees, is het gewoon zo duidelijk dat hij nog superveel voor me voelt en heel veel van me houdt! En het was echt zo vertrouwd, zo fijn, zo veilig bij elkaar. Bij elkaar waren wij het gelukkigst.

Wat moet ik nou?? Ik weet het allemaal niet meer...Ik word echt helemaal gek. Ik kan het niet accepteren (misschien wil ik het niet eens??), ik kan hem niet loslaten, of ik wil het niet??? Maar toch al een maand geen contact, ow wat doet dat pijn!!!

De tranen blijven maar over mn wangen stromen...Hoelang nog??? Ik ben zo ongelooflijk bang! Bang voor de toekomst, bang voor wat hij doet en met wie. Wat wij hadden kan toch niet zomaar over zijn?! Hij gaf het zelfs meerdere malen aan; hoe moeilijk hij het had, hoeveel hij had gehuild, hoe erg hij me miste, hoeveel hij aan mij dacht, aan onze fijne momenten...En dat was ook nog na 4 maanden!

Maar toch denk ik dat hij het beter kan accepteren, doordat hij heeft gemerkt dat het niet kan ivm zn ouders en hij zoekt veel afleiding en ik denk dat dat bij hem ook goed werkt. En nu ben ik zo bang...Als we het volhouden om geen contact te hebben, krijgt hij heus wel weer andere meiden. En hij heeft ook een keer gezegd dat hij ook een leven heeft zonder mij, dat hij ook wel kan leven zonder mij...En dat weet ik ook wel, is ook normaal, maar ik wou dat hij niet zonder mij kon. Ik kan geloof ik niet zonder hem, ik weet dat dat heel slecht is, maar ik kan er niks aan doen. Ik mis hem zo erg!!! Mijn hart is nog steeds zo verscheurd als in het begin...Hij zei toen dat hij erover mee kon praten, dat rotgevoel had hij ook, maar nu weet ik niks meer van hem .

Ik weet het allemaal echt niet meer. Vandaag zouden we 14 maanden hebben en ik kan me vorig jaar nog goed herinneren, het was zo fijn!!

Mag ik even voor een lange tijd 'slapen' totdat ik weer gelukkig kan zijn???