Hey mensen,

Gisteren weer dingen te horen gekregen over m'n ex die me blij maken dat ik van hem af ben. Hoewel het uiteraard pijn doet omdat hij dus echt niet de persoon was (en nooit zal zijn) die ik dacht/hoopte dat hij was. Het was al naar om in korte tijd van 'godin' tot...(tja, wat eigenlijk? Een wegwerp-voorwerp???) te worden gedegradeerd, en zonder 'goede' reden.
Maar nu hoor ik dus dat meneer flink aan de drugs heeft gezeten, en daar na al die jaren psychisch door beschadigd is. En hij doet 't nog steeds! En ik nog maar denken dat 't alleen drank en marihuana waren.... Onze relatie was blijkbaar niet belangrijk/goed/waardig genoeg om die troep op te geven. Ondanks de problemen bleef ik bij hem, hield vertrouwen en optimisme, omdat ik dacht dat hij een 'goede jongen' was die echt van me hield. Maar niet dus....toen meneer het opeens niet meer zag zitten ('emotioneel afgestompt' door die middelen) werd ik gewoon aan de kant gezet. En hij leeft door alsof er niets aan de hand is, hoewel ik dan wel zo nu en dan wat hoor en vorige week bleek dat er toch nog gevoel was. Maar dat is deze week alweer vergeten blijkbaar.

Bah....wie had dat kunnen denken. Eerst ben je alles voor elkaar, maatjes etc. en opeens blijkt iemand een totaal ander persoon te zijn. Blijkbaar was ik verliefd op iemand die eigenlijk niet bestond, of alleen zo nu en dan. En die persoon mis ik....echt verschrikkelijk erg! Zou troost willen zoeken in de armen van die liefhebbende persoon, maar die is er niet meer....en dat zal ik moeten accepteren, hoe moeilijk het ook is....

Liefs,
Lavinia