Start › Blogs › linda79's blog

Huilen

afbeelding van linda79
Don, 08/03/2007 - 13:37 — linda79

Zucht
waarom blijf ik nu iedere keer huilen ?
iK wist toch zo goed dat onze relatie voorbij was?
toch?
ik wist toch voor mijzelf dat ik hier niet mee door wilde gaan?!
Dat is toch ook de reden geweest waarom ik nu dik 3 wkn geleden thuis weggegaan ben.....
Waarom ga ik me steeds schuldiger voelen?
waarom ga ik steeds meer twijffelen of ik er wel goed aan doe?
waarom kan ik nu niet meer stoppen met huilen als ik aan hem denk....
Hij had zijn msn naam verander in : in order to keep it the same you have to change...
tja daar zeg je me wat, ik heb er niet op reageert, ik reageer helemaal nooit op zijn msn, ik kijk heel lang naar zijn naam om vervolgens hier weer de site op te duiken.
zondag "moet"ik weer naar huis.
Want zo voelt het nu als moeten....
Hoe moeilijk is het om voor jezelf het gevoel te hebben dat het over is maar van de ander te horen dat hij er alles aan wil doen om het dat niet te laten zijn....

waarom kan ik niet bij mijn besluit en gevoel blijven als waar ik mee begonnen ben
Hoe moet ik hier ooit uit gaan komen? hoe kom ik erachter wat ik nou echt voel...
waarom weet ik het allemaal niet meer en voel ik me ellendiger iedere dag die volgt......

Don, 08/03/2007 - 13:46 — Hoop
afbeelding van Hoop

fijn om andere kant te horen

Hoi Linda,

Ik wil je allereerst zeggen dat ik het heel erg fijn vind om het ldvd-verhaal eens van een andere kant te horen. Wij beseffen vaak niet dat degene die de beslissing neemt het er ook ontzettend moeilijk mee kan hebben en ook liefdesverdriet kan hebben. Vaak laten de beslissers dit ook niet merken uit angst de ander hoop te geven. Soms zou ik willen dat mijn ex mij wel duidelijker had laten weten wat zijn gevoelens waren.

Ga zo door, laat ons weten wat je voelt. Hiermee kunnen wij onze exen dan misschien wel een heel klein beetje, al is het maar een piepklein beetje, mee identificeren en begrijpen.

Verder wil ik je heel veel sterkte wensen. Het moet ook erg moeilijk zijn om een ander pijn te doen. Misschien wel net zo erg als het "verlaten-gevoel" wat wij hebben.

Liefs,
Hoop

Don, 08/03/2007 - 14:24 — Lis
afbeelding van Lis

tijd

Linda, wat enorm zwaar voor je dat je je zo voelt. Toch is het pas 3 weken en is je hele wezen waarschijnlijk nog in shock-toestand. Ik ken jou en jullie situatie natuurlijk niet echt, maar denk je niet dat tijd en afstand de enige middelen zijn die je het juiste antwoord kunnen geven? Woon je nu al ergens op je zelf (je woonde nu bij je ouders toch?)? Volgens mij moet je leven eerst weer een beetje normaal worden (in zoverre dat mogelijk is) en kan je dan pas rustig na gaan denken over wie je nu bent en wat je voor jezelf wilt. Heel veel sterkte en rust in je hoofd gegund!! Liefs Lis

Don, 08/03/2007 - 14:29 — linda79
afbeelding van linda79

eigen leven

Tja maar zolang ik nog getrouwd ben en ik nog de kosten van het huis dat we samen hebben kan ik niet echt een eigen en nieuw leventje starten
ik zal toch echt eerst die beslissing moeten nemen.....

kijk het getrouwd zijn maakt dan inderdaad niet uit
maar zolang alles op mijn naam staat moet ik mee betalen en kan ik niet iets voor mezelf zoeken
ik woon nu inderdaad bij mijn ouders
wat het er ook niet makkelijker op maakt...

Tja en ik kan hem ook niet zo lang aan het lijntje houden, hij wil antwoorden op vragen waar ik het bestaan vaak niet eens van afwist....
Vragen die jullie je beter voor kunnen stellen dan ik, gezien ik "van de andere kant"ben..

Don, 08/03/2007 - 15:00 — Lis
afbeelding van Lis

inderdaad wel wat ingewikkelder...

Hoi Linda, het ligt inderdaad wel wat ingewikkelder als je getrouwd bent dat realiseer ik me. Alleen denk ik toch dat je hem en jezelf er niet mee helpt om een overhaaste beslissing te nemen. Je bent toch niet voor niets weggegaan? Weggaan is altijd enger dan blijven (tenzij je bindingsangst hebt, maar dat haal ik er bij jou niet zou uit), en je bent toch gegaan. Er was iets wat je er toe aan zette te gaan, misschien moet je dat eerst goed onderzoeken.. En ik denk juist doordat jij zoals je het zelf zegt van de andere kant bent, je ons een kijkje gunt in het brein van de "beslissingnemer". Ik kijk nu in ieder geval iets anders aan tegen het besluit van mij ex, dankzij jou (dank daarvoor!).

Don, 08/03/2007 - 15:33 — linda79
afbeelding van linda79

graag gedaan

he lis

tja wie had dat kunnen weten
Dat mijn ellendige verhaal jullie nog had kunnen helpen bij het kijken in de gedachten van jullie "tegenspelers"

En ik maar denken ik kom hier wel iedere keer op de site met mijn ellende en hoop altijd snel op reacties en steun maar kan het niet geven aan de rest
daar voel ik me niet goed genoeg voor....

En wat betreft bindingsangst kan ik inderdaad ook niet bijmezlef vinden.
En ja ik ben niet voor niets weggegaan, maar was het echt wel zo erg om dit nu allemaal te laten gebeuren?
was het allemaal echt zo ongelukkig dat leventje van mij?
Ik had toch alles, mooi huis, leuke dieren, man die onverwaardelijk van mij hield (houdt), goede baan, tja wat wil een mens nog meer?
hetzelfde geven aan je partner als wat je graag ontvangt....en ik denk niet dat ik hem dezelfde onverwaardelijke liefde kan geven...
Terwijl ik echt wel van hem houdt ! en hem echt wel een stuk vindt...., was het maar een eikel, was hij maar ugly......

het zou zo makkelijk kunnen zijn......zo mooi...
en inderdaad het onbewust maar toch ook bewust pijn doen van iemand waar je veel van houdt is echt een onmogelijke opgave
en niet iets waar je achter kan staan
maar wel weer iets wat je moet doen omdat je niet kan leven met de ander vanwege medelij en angst....
zucht....kmaak het er ook niet makkelijker op voor mezelf met iedere seconde die ik erover nadenk !

Don, 08/03/2007 - 19:20 — brink85
afbeelding van brink85

Linda79

Echt een rotsituatie waar je in zit zeg!! Maar neem goed de tijd om er over na te denken, want tis niet niks.
Je zou eens kunnen proberen om een lijst te maken met eigenschappen die je in een man zoekt, op volgorde van belangrijk naar minder belangrijk.
Dan schrijf je de beste eigenschappen van je man op en kijk je of het beetje overeenkomt. Kan hij bepaalde eigenschappen aanleren, of zit dat in iemands aard? Wil hij aan zichzelf werken en wil jij hem die kans geven?

Schrijf ook een lijstje met de goede en verbeterpunten van jullie relatie op.
Bekijk dan of de verbeterpunten ook echt verbeterd kunnen worden, is dat realistisch.

Zo heb ik ook inzicht gekregen in mijn relatie. Mijn ex en ik hadden totaal andere kijk op het leven, ik was blij met wat ik had, huisje boompje beestje, maar hij wilde meer en kon er daarom niet van genieten. Een mooiere auto, een groter huis etc. En wij zijn nog zo jong (22 en 24) en hadden zelf een huis gekocht! Hij was net voor zichzelf begonnen, ik heb een leuke baan. We hadden het zo mooi voor elkaar, in mijn opzicht, maar in zijn opzicht niet. En dat zijn dingen die moeilijk te veranderen zijn. Je blijft hoop houden dat hij wel tot inkeer komt en er op een dag wel van gaat genieten. Maar zo werkt het helaas niet. Hopen tot dat het op een dag beter wordt, maar dat gebeurt niet als je er beiden niet 100% voor gaat.

Bij twijfel, niet doen, das het enige wat ik je kan aanraden. Sterkte!

Don, 08/03/2007 - 23:54 — linda79
afbeelding van linda79

niet doen ?

niet doen zeg je?
waarom niet, waarom moet je juist niet wel doen als je twijffelt, dat is nl ook waar ik de hele tijd aan zit te denken
van als ik maar een beetje denk dat hij kan veranderen waarom zou ik hem die kans dan niet moeten geven

wie ben ik dan om van te voren dan al te zeggen, het gaat je toch niet lukken, je kan niet veranderen, als hij denkt dat hij dat wel kan...
ik denk dat als hij het al kan hij het maar korte duur kan, hij denkt dat hij zijn hele leven kan veranderen....
wie ben ik om dat geen kans te geven ookal zie ik het niet gebeuren?
snap je ?

wie ben ik.......