Hoop

afbeelding van wattedoen

Ik weet niet zo goed wat ik aan moet met hoop. Dit is volgens mij al vaak naar voren gekomen op deze site en ik ben denk ik niet zo origineel, maar ik weet niet of ik mag hopen..

Mijn ex-vriendin heeft het uitgemaakt en mijn eerste reactie was hopen en hopen dat het weer goed zou komen. Door alle verhalen, reacties en stukken op deze site heb ik wel geleerd dat hopen niet altijd echt handig is, omdat je jezelf kapot kunt maken als het waarschijnlijk valse hoop is. Maar toch.. maar toch, zodra ik een kans in mijn gedachten heb ga ik hopen, zo hard hopen dat het weer goed komt.

Ik weet niet wat ik hieraan moet doen.. Waarschijnlijk komt het niet goed, dat vertelde mijn ex-vriendin mij ook toen ik vroeg of er nog kans was. Zij probeerde mij duidelijk te maken en zei letterlijk dat ik niet teveel moet hopen en me niet moet richten op een toekomst met haar.

Maar toch.. Maar toch, hoop ik dat het op de een of andere manier nog goed komt ooit. Ik weet dat dit mij misschien in de weg staat verder te gaan. Maar wat als het wel goed had kunnen komen, ook al was het maar 1% kans, en het is niet goed gekomen omdat ik niet hoopte? Ik weet het niet meer.. Wat moet ik doen met de drang om te hopen..?

afbeelding van geraldine

Lieve Wattedoen, Hoop heeft

Lieve Wattedoen,

Hoop heeft een functie. Het is er altijd in het begin van ldvd. Maak je geen zorgen, het beschermt je, het zorgt er voor dat je in elk geval de eerste weken doorkomt. Omdat de klap anders in 1 keer te hard is... er zijn maar weinig mensen die zoooo reeel zijn dat ze dan meteen genezen zijn. Vandaar.

Het gaat vanzelf over, je krijgt het in fases.
Verzet je nergens tegen, ga niet geforceerd accepteren, het gaat over als de tijd daar is, als je opeens ziet waarop je hoopt.
Maar zolang het nog niet zover is, laat het dan gewoon toe.

Klinkt misschien raar, maar ik hoop dat je het begrijpt,
liefs,
Geraldine.

afbeelding van wattedoen

Dank je wel Geraldine, ik

Dank je wel Geraldine, ik hoop dat je gelijk hebt, want de hoop drijft me tot waanzin. Ik ben bang dat ik, als ik hoop toelaat, nog harder wordt geraakt als mijn ex-vriendin bijvoorbeeld een nieuwe vriend zou krijgen of iets dergelijks. Maar zonder hoop kan ik ook niet leven. Ik zal proberen de hoop te accepteren.

afbeelding van kitty78

het is heel normaal hoor, en

het is heel normaal hoor, en je er tegen verzetten heeft geen zin... daardoor ben je zo geforceerd bezig met het "geen hoop hebben" dat je daar helemaal gefrustreerd van wordt...
dus sta jezelf toe nog te dagdromen over een hereniging, hopen mag... zolang je maar niet echt gaat zitten wachten op het moment dat ze weer terug komt... probeer je eigen leventje weer op rails te krijgen en dan worden de hoop en t dagdromen ook vanzelf steeds minder Glimlach

ik ben na 10 maanden weer blij, en bijna hoop-vrij.. maar ook nog niet helemaal hoor, dagdromen blijft leuk Knipoog

Happiness is the best revenge