Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Hoe nu verder?
Ik stuitte bij toeval op deze site nadat ik op Google 'bindingsangst' had ingetypt. Ik ben 45 jaar, sinds 2.5 jaar gescheiden en vader van 2 kinderen. De scheiding was desastreus, voor mij en de kinderen. Veel geld verspild aan advocaten, betaal bijna ?¢‚Äö¬¨ 800,= aan alimentatie per maand en zie de kinderen maar eenmaal per 14 dagen. Veel te weinig. Maar goed daar gaat het niet over.
Twee maanden na mijn scheiding een zeer aantrekkelijke vrouw leren kennen uit Nijmegen. Heel veel kilometers gemaakt, zelfs een boerderij mee gekocht, maar..... Kreeg twijfels en de koop binnen 3 dagen geannuleerd (kan sinds 2003). Geen spijt van gehad. Reden van de twijfel zocht ik onder de noemer 'Ik ben er nog niet klaar voor, het is te
kort na de scheiding.' Ik heb nog altijd contact met haar, maar ze is onlangs getrouwd.
Ruim 8 maanden geleden een geweldige vrouw leren kennen. Ontzettend lief, geweldige persoonlijkheid en oh zo mooi en sensueel. Alles klopt aan haar. Maar toch ben ik al 6 keer bij haar weggegaan en weer terug gekomen. Ik word gek van mezelf. Ik voel me een enorme draaikont. Als ik bij haar ben wil ik naar mijn eigen huis en in mijn eigen huis wil ik naar haar toe. Aan de ene kant wil ik mijn huis en baan niet opgeven en wil ik er voor de kinderen zijn (ze woont op 200 km van mij). Als ik te zijner tijd ga verhuizen (zij heeft een zaak) zie ik mijn kinderen minder. Aan de andere kant wil ik haar niet kwijt. Zonder haar in mijn buurt voel ik me minder en mis ik haar enorm. Verlang ik naar haar.
Wat is er met me aan de hand? Kan maar geen beslissing nemen en als het zo verder gaat eindigt de relatie vanzelf. Is het een vorm van bindingsangst of is ze toch niet de ware?
- Forza1961's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Hoi Forza
Hmmmm als ik je stukje zo lees, zou het kunnen dat je te snel in dingen bent gestapt waar je nog niet klaar voor was? Je schrijft 2 mnd na je scheiding met een andere vrouw wat begonnen, zelfs boerderij gekocht.. Persoonlijk vind ik dat best wel snel na een scheiding, maar goed wie ben ik
. En dan nu opnieuw een vrouw. Weggaan, terugkomen enz. Zou denken dat je door je eerdere ervaring, zo snel na je scheiding, nu mss nog steeds die twijfel hebt, bang om opnieuw de fout te maken. Waarom niet eerst rustig aan doen, kijken wat het wordt? Je wilt je kinderen niet verliezen zeg je (prijst voor je hoor.. mijn ex..zucht) maar zult gaan verhuizen als je bij haar wilt wonen. Ik zou zeggen: leg haar uit wat je parten speelt. Iemand die echt voor je wil gaan zou begrip kunnen opbrengen voor je situatie. Tenminste daar ga ik van uit. Als ik weer er klaar voor ben, en iemand komt op mijn pad verwacht ik dat diegene mij in alle opzichten steunt, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik zou het eerst rustig aan doen, geen overhaaste beslissingen gaan maken. En of het een vorm van bindingsangst is? Nou weet niet hoor, denk eerder dat je door de ervaringen die je hebt meegemaakt je willen behoeden voor een misstap! Sterkte
Het lijkt op elkaar
Odie, dank voor je snelle reactie. Zal er met haar over praten. Zo'n grote prater als ik was die heel open was, zo gesloten ben ik nu. Zal ook wel met de bagage te maken hebben.
Heb jouw verhaal gelezen. Lijkt enorm op hetgeen ik meegemaakt heb met mijn ex-vrouw. Alleen was ik het die wilde stoppen. Na 4 jaar nadenken, proberen, therapie enz. Er was geen ander in het spel. Het grote verschil is dat ik een groot verantwoordelijkheidsgevoel heb richting de kinderen. Dr. Phil zei het onlangs: 'Als je kinderen krijgt is het net als vliegen met een vliegtuig. Je kunt er pas uit als het vliegtuig is geland.' Je trekt je handen van de kinderen pas af als ze zelfstandig zijn. Mannen die dat eerder doen zijn het vaderschap niet waardig. Zouden in mijn ogen beboet moeten worden of een verplichte heropvoedingscursus moeten doen. Het is zo belangrijk dat de kinderen zo min mogelijk schade lijden. Werk dagelijks met beschadigde kinderen. En ik wilde niet dat het met mijn kinderen ook zo zou gaan. Het is helaas wel gebeurd door rancuneus gedrag van mijn ex-vrouw. Maar goed, ik hou op met klagen.
Ik wens je veel sterkte toe en hoop dat je de kinderen voorop blijft stellen. Ook als de andere partij dat niet doet.
kinderen-verantwoordelijkheidsgevoel
Weet je, als het zo zou zijn gegaan bij ons; willen nadenken en therapie zonder een ander had ik daar vrede mee gehad. Misschien was het dan ook wel zo gegaan dat we beiden hadden besloten niet meer te willen of ik alleen. Kom nu steeds meer erachter dat ik mij alle jaren teveel heb aangepast, mijzelf echt ben verloren. Dat werd duidelijk in mijn eigen BO therapie en toen begon hij terug te krabbelen... dat wilde hij niet, mijn eigen grenzen zien! Dus vind het echt voor je pleiten dat verantwoordelijkheidsgevoel. Ben het met je eens: iedereen die voor kinderen kiest dient zijn taak netjes af te maken!!!
Praat met haar, leg haar uit... niks doen is het allerslechtste alternatief!
Forza, Als jij denkt dat het
Forza,
Als jij denkt dat het bij jou zo zou kunnen zijn dat je bindingsangst hebt, lees er dan over en volg de adviezen. Dan kom je er achter en kun je er iets mee doen, maar ik denk ook wat Odie al zegt, dat je verstand sneller gaat dan je gevoel, gewoon langzaam aan en elkaar eerst heel goed leren kennen.
Sterkte Eeffie