Hij heeft van dat mooie haar, van dat haar.. die zelfs mooi is als hij net een seconde wakker is.
Hij heeft van die volle lippen.. Als die lippen je een kus geven stopt de tijd even..
Hij heeft de perfecte neus. Een paar sproetjes op de perfecte plek.
Hij heeft van die mooie, diepe, groene ogen waar je in verdwaald raakt. Je durft geen gesprek te voeren. Je bent bang dat je afdwaalt. En O, laat me niet over zijn blik beginnen. Zo ben ik verliefd geworden..
Hij heeft van die grove werkhanden, lange vingers waar een ring perfect om heen past.
Hij is zo lang, misschien wel 2 meter lang. Als hij je omhelst dan voel je diezelfde warmte.. Die warmte die je ook voelt als hij je aankijkt. Zo heb ik me nog nooit gevoelt. Het is nieuw, het is dus apart. Wat moet ik doen? Hij staat in mijn woonkamer. Dalijk zelfs in mijn slaapkamer. Ik kan hem niet naar huis sturen. Vooral niet als hij me nog één keer zo aankijkt. 'Zo' aankijkt.. Hoe die kijkt, als die me aankijkt. Ik kan niet meer naar hem kijken. Als ik wil dat dit niet gebeurd moet ik zelf weg. Maar diep van binnen is dit alles wat ik wil. Ookal is het maar voor één keer, voor een nacht. Voor het moment. Ja daar doe ik het voor, voor het moment! Waarom denk ik hier nog over na..? Hij is hier voor mij. Ik kan het niet geloven. Ik doe mijn haar nog even in een staart en ik doe wat lippenstift op. Rode lippen. Ik loop nu mijn badkamer uit, door mijn heerlijke warme gang heen. Wat zie ik. Daar zit hij dan. De twee eerste knoopjes van zijn blouse zijn open geknoopt. Zijn rechterbeen over zijn andere been heen. En dan.. die blik.. o mijn god die blik.. Ik loop naar hem toe en ik ga op zijn schoot zitten. Ineens gaat zijn telefoon af. Hij tilt mij op en zet me neer op de bank. Hij loopt weg, naar de gang toe. Na een minuutje of twee komt hij terug. Hij kijkt me aan met die prachtige ogen en dan zegt 'ie: 'Schatje ik moet echt gaan, mijn vriendin is net terug uit Thailand. Ik ga haar halen. Ik geef je een belletje goed? Hij pakt zijn jas en holt de deur uit. En ik.. ik zit alleen op de bank, met mijn rode lippenstift op. Ineens voel ik niks meer.. helemaal niks..