Hoi iedereen!

De laatste dagen zijn voor mij een echte hel geweest.
Ik heb constant de neiging gehad mijn ex te contacteren..
Gisteren heb ik dat geprobeerd, hem nogal omslachtig gevraagd hoe het met hem ging. Maar hij is niet online geweest en heeft nog niet geantwoord..
Waarom ik gisteren ineens brak heeft te maken met een vriendin die me zei dat hij eigelijk niet meer aan me denkt, omdat ik haar vroeg waarom ik niets van hem hoor.

Ik heb mezelf willen wijsmaken dat hij me niet contacteert omdat hij het er ook moeilijk mee heeft, met onze breuk... Omdat hij van me wil loskomen... en het op zijn manier wil verwerken.

Maar zou de echte rede niet gewoon zijn dat hij inderdaad niet meer aan me denkt? geen behoefte meer heeft met me te praten? geen echt respect meer voor mij kan opbrengen?

Misschien gaat wat ik nu vertel meer over m'n ego dan over iets anders, maar ik heb het zooo moeilijk met behandeld worden als een oude, vuile onderbroek. M'n ex heeft in de laatste maand van onze relatie gekust met een ander meisje. zichzelf constant lazarus gedronken... hij had toen, en heeft nu totaal geen respect meer voor mij.

Men zegt dat mij niks, of het minst te verwijten valt.. zijn vrienden zeggen dat, mijn vrienden zeggen dat.. en ze kennen min of meer de situatie.

Maar ik blijf zoeken naar de rede die zijn respect voor mij heeft doen verdwijnen...

Want het mag dan wel uit zijn.. Ik ben van mening dat iemand voor wie je veel gevoelens gehad hebt, toch altijd speciaal voor je blijft op de een of de andere manier.. Dat je zo'n persoon (zeker na verloop van tijd) met respect behandelt. Ik ben het beu mezelf neer te halen.. of mezelf minderwaardig te beschouwen ten opzichte van hem..
Want hij doet mij echt zo voelen. Hij doet er mij echt over piekeren.

Het staat in zo'n groot contrast met de jongen die ik in het begin kende... iemand die attent was, die me zonder veel woorden kon tonen dat hij echt veel om mij gaf. God wat mis ik hem, die attente jongen....

Ookal ga ik hem missen, ik wil het kunnen plaatsen en het kunnen loslaten.
Hij heeft me eens gezegd dat wanneer hij aan mij denkt, hij alleen nog maar kan denken aan onze slechte tijd.
Maar waarom? Hij weet dat we het samen fantastisch leuk gehad hebben..
Zijn beeld van mij is zo zwart wit.. de ene keer hield hij onvoorwaardelijk van mij, nu is hij koud en minachtend en roep ik alleen nog slechte gedachten bij hem op.

Help mij alsjeblief.. ik wil dingen kunnen begrijpen.. want ik zoek naar waarom ik ineens niet goed genoeg voor hem blijk te zijn