Ik had mijn contact al verminderd en nou heb ik aangegeven dat ik een tijdje geen contact meer wil. Jeetje wat haal ik mezelf op mijn nek! Het is zoo moeilijk! Voel me zo leeg! zo niks! Ik hoop gewoon dat hij me toch maar even een smsje stuurt of me toch maar even belt! Ik weet dat hij het niet doet voor mij maar toch. Ik mis hem zo verschrikkelijk!! Ik weet dat het goed doet of dat hoop ik maar tenminste maar het is zo moeilijk. Ik zit maar thuis te wachten tot de minuten langzaam voorbij gaan zodat ik weer kan slapen op naar de volgende dag. en zelf het slapen gaat me niet meer goed af. Ieder half uur wakker worden om toch maar even op mijn telefoon te kijken of hij me toevallig niet even heeft gebelt of gesmst. Toen ik vannacht toch nog een smsje kreeg met weltrusten erin voelde dat ook wel heel erg fijn en warm! Ik zou zo graag bij hem liggen gewoon bij hem zijn! Waarom moet je eerst door zoiets moeilijk om daarna misschien te krijgen wat je graag zou willen! En dan nog maar afwachten. Waarom heb je nooit een zekerheid?? En doet dit wel goed? hoelang zou ik dit nou moeten volhouden? als het aan mij ligt bel ik hem nu al op. Dan belde ik hem alweer op een uur nadat ik het gezegt had. Wat een uur?? liever een seconde Het doet zo pijn niet bij hem te zijn! Maar ik weet dat ik het moet volhouden want pas op het moment dat ik hem voledig los kan laten. zou het weer goed kunnen komen tussen ons! Dit is zo'n moment waarin je echt volkomen vertrouwen in elkaar moet hebben! Juist het gene wat er bij ons niet meer is. Jeetje wat moeilijk!

En toch voelt het niks als ik hier alle verhalen lees van mensen waar het zo rot is afgelopen. Aan de ene kant wil ik zekerheid. maar de zekerheid dat het echt nooit meer iets word maakt me nog banger! Dus ergens is het wel fijn om hoop te hebben en er toch maar in te geloven dat het echte liefde is..

Ik hoop gewoon zo dat hij mij net zo mist als ik hem!! Dat hij ineens voor mijn deur staat en zegt dat die nooit zonder mij zou kunnen. hij is wel de gene die het niet volhoud om niet te bellen want vanmiddag smste hij me alweer. Dat die veel aan me denkt. Ja ik wil wel geen contact meer maar dat is toch echt erg fijn om te horen!

Wat moet ik nou dit volhouden? Of ben ik het mezelf alleen maar moeilijk aan het maken?