Het is bijna zover, morgen ga ik dit hij verlaten.
Heb andere woonruimte gevonden, veel dingen moeten regelen qua huisvesting. Jammer genoeg nog steeds druk met het vinden van een nieuwe baan.
Ik keek altijd wel possitief naar de intrek van mijn nieuwe stulpje maar niks is minder waar. hoe dichterbij dit komt hoe zwaarder dit wordt. Ik voe me leeg, verlaten heb het gevoel dat ik gefaalt heb. Ben bang voor wat gaat komen. Jemig zeg ik weet nu even niet meer waae ik het zoekken moet. Gelukkig zijn we er tot ver uit dat we gaan proberen om te gaan latten. Ik blijf het moeilijk vinden. Wil eigenlijk de tijd terug draaien nar het moment dat het fout ging toen de problemen begonnen. Kon ik dat maar dan had alles er heel ander uitgezien.
Sorry mensen moet even me ei kwijt.

Groetjes van een man die het even niet meer weet.