Hoi,

Mijn ex heeft een huis gevonden en hij is heel erg blij, maar ook heel erg verdrietig. Hij beseft dat het een stap is naar nog meer verwijdering, terwijl hij juist zo hoopt dat het goed komt. Als het aan hem ligt dan komen we weer bij elkaar, maar ik wil niet meer. Ik heb een te gek weekend voor de boeg en de laatste weken voel ik dat het wat rustiger wordt in mijn hoofd en dat de eerste echt schok voorbij is, het begint te wennen. Nu voel ik me schuldig dat ik het niet meer voel en niet meer wil, dat ik nu beslis voor mijn gezin welke kant ieder op gaat. Moeilijk om eindelijk s voor mezelf te kiezen en het voelt erg vreemd aan. Ik heb altijd het gezin voorop gezet, ik zou het doen omdat ik me schuldig voel en het plaatje weer compleet zou zijn, ik zou het doen voor mijn dochter die ons zo graag samen ziet, ik zou het doen voor hem, zodat hij zich niet zo verloren en verdrietig zou voelen. Moeilijk om te zien. Ja ja ik weet het, hij heeft een ander vriendinnetje, maar de band/vriendschap is daardoor nooit veranderd. Maar ik zou het niet voor mezelf doen. Ik voel me nu vrij, savonds lekker alleen, de weekenden vrij, als ik de afwas wil laten staan, dan staat ie, geen extra was of moeten koken omdat het verwacht wordt, niet mee naar mn schoonfamilie, geen druk, lekker relaxed. Ik hoop echt dat ik me minder schuldig ga voelen en dat het er gewoon mag zijn van mezelf