He allemaal, na de reactie's op mijn eerste verhaal en het verhaal van Boreas "Contact of geen contact" Ben ik ook gaan nadenken. Ik moest meer aan mezelf denken in mijn situatie, en met liefde loslaten zolas boreas zei. Ook zei hij dat je eerder kans had dat een relatie weer goed kwam als je gewooon door ging met je leven. Dat laatste boeit me gek genoeg niet zo meer.

Gister hadden we weinig contact (we volgen dezelfde opleiding) en dat deed me wel pijn aan de ene kant maar liet dat absoluut niet merken. Ik wilde daar niet over inzitten, ik kon immers voor dat ik haar leerde kennen toch ook gelukkig me dagen door komen. Vandaag, kwam er wel weer contact, vind ik niet erg, ik wil heel graag proberen vrienden te blijven. Zoals ik iedere vriend(in) een knuffel geef als ik hem/haar zie of weer weg ga deed ik dat ook bij haar, en kreeg er geen gevoel van hoop bij het was immers een vriendschapelijk groet. In de loop van de dag probeerde ze me weer te knuffelen, maar ik reageerde daar niet op. Ik zei als we straks weer weg gaan krijg je er weer 1, net zoals ik bij al me vrienden doe. Later probeerde ze me hand weer vast te pakken, en ik herinnerde haar eraan dat ik dat niet wilde (Ik heb het haar namelijk verteld hoe ik er over denk). Later ging ze zelfs op me schoot zitten! Ik dacht echt bij mezelf, waar ben je nou mee bezig? Het is toch over? Jij hebt het beeindigt! Ik zei dat dus ook tegen haar, ik ga niet zo close om met vrienden. En dat vond ze denk ik wel raar om te horen. Tuurlijk, het liefst had ik met alles mee gedaan en had ze uren op me schoot blijven zitten, maar ik krijg daar valse hoop door, en ik denk doordat ik zo sterk hier in ben geworden door jullie woorden dat ik heer een stuk sneller overheen ga komen en dat de kans op een vriendschap hierdoor ook groter is.

Die vriendschap is belangrijker voor mij op dit moment dan weer hopen op een relatie met haar, ik ga daar alleen maar onder door.

Wat voelt het toch heerlijk om een mening te krijgen van objectieve personen inplaats van vrienden die met de beste bedoeling de woorden zeggen die je aanstaan. Bedankt

Na dit verhaal als ik het zelf nu zo nalees lijkt het of ik het allemaal heel makkelijk naast me neer leg, het gaat inderdaad beter, maar perfect kan ik nog niet zeggen. Maar ik weet zeker dat die dag gaat komen. Jullie hebben me in ieder geval doen nadenken en dat ik nu heel bewust voor mezelf ben gaan kiezen, dat was toch een hele stap.

Love Vigaro

p.s. Ik heb het de vorige keer niet gezegd, maar ik ben 20, misschien helpt de leeftijd van iemand ook het verhaal te begrijpen.