ja, ik ben ongelukkig, al heel heel lang. Maar 5 jaar geleden verscheen er een heel klein lichtpuntje aan het horizont. Ik stond na dat ik mijn dochter naar school gebracht had nog even in de gang van school en toen zag ik haar. Ze stond zeker op 10 m afstand maar het was alsof mij de slag getroffen had. Zij zag mij niet. Ik wist niet wat ik ermee aan moest want ik was, en ben nog steeds, getrouwd. Mijn huwelijk is nooit gelukkig geweest dus misschien dat het daardoor gebeurde, maar ik ben niet het type man die vreemd gaat, hoe slecht de relatie ook is. Ik was toen lid van de OR van de school en op een bepaald moment moesten er nieuwe leden geworven worden. Iemand zei "Karin (naam veranderd om privacy) wil wel in de OR" en ik dacht bij mijzelf "ik zou hopen dat het zij is". Bij de volgende OR vergadering verscheen Karin. Zij was het inderdaad. Ik was blij en genoot er van alleen even bij haar in de buurt te zijn. Het duurde niet lang of om de één of andere reden begon ons contact meer te worden. Niet overdreven meer, maar bijvoorbeeld als we de kids, haar zoontje ging nou naar dezelfde groep als mijn dochtertje, naar school gebracht hadden bleven we nog even bij het hek van school staan om te roken. Zij was zo vrolijk, levendig en zij straalde zoveel openheid uit en ik genoot ervan. Het viel mij op dat zij wel vaak heel dicht bij mij stond, soms zelfs zo dicht dat onze schouders elkaar aan raakten. Ongeveer een week later, na 'onze' eerste OR vergadering samen, vroeg zij mij of ik voor haar een printer installeren kon. Zij wist inmiddels dat ik vroeger Systeembeheerder was maar ook dat ik mijn baan om gezondheidsredenen kwijt geraakt was en op dat moment bezig was met een opleiding Sportmasseur. Zij vroeg mij dus of ik 's middags de printer voor haar installeren kon. Zij zou wel niet thuis zijn maar haar man wel. Ik ging er dus naartoe en leerde zo ook Peter (naam ook veranderd), haar man kennen. Hij kwam op mij heel erg gereserveerd over maar was verder wel vriendelijk.
In verloop van de volgende maanden gebeurde het steeds vaker dat zij, als wij de kids naar school gebracht hadden aan mij vroeg of ik zin had koffie bij haar te drinken. We konden het goed vinden met elkaar maar ik wist inmiddels ook wel dat zij gek was op Peter. Ik vocht dus tegen de verliefdheid die ik steeds meer voelde. Onze contacten begonnen vaker te worden en op een gegeven moment vroeg zij mij, zij wist dat ik in verband met de opleiding vaker bekenden masseerde, ook haar te masseren. Toen ik 's avonds bij haar kwam hiervoor zat een vriendin van haar er ook en ik behandelde beide vrouwen. Het was een heel gezellige maar onschuldige avond. Wel vroeg zij mij of ik even voelen kon want zij dacht een knobbel in haar borstspier te hebben. Niet haar borst zelf, maar net boven de aanzet van haar borst. Ze vroeg mij dus haar da aan te raken en ik raakte helemaal in de waar maar liet het niet merken. Ik was helemaal in de waar toen ik later naar huis ging. Ik dacht dat zij op deze manier signalen geeft dat zij mij leuk vind. Ik begon dus onbewust steeds meer en meer 'op te vangen' van dit soort signalen. Dingen die zij zei, kleine plagerijen, praten over seks en dat zij mij vertelde dat haar man haar af en toe pijn deed bij de seks door dat hij te groot geschapen was. Het viel mij op dat zij, bijna elke keer als ik met haar alleen was, haar BH recht trok, met haar haren speelde enz. Ik las veel op internet over lichaamstaal en nonverbale communicatie en het klopte allemaal. We deden op een gegeven moment heel veel dingen samen, dingen voor school zo als het zoeken naar sponsoren etc. Zij leek graag contact met mij te hebben. Ik vocht nog steeds tegen de verliefdheid en dacht 'liever als goede vriend in haar leven dan helemaal niet'. Ik kon me ondanks al die signalen die ik opving niet voorstellen dat een vrouw als zij iets in mij zien kon. De jaren vergingen zo en ons contact was soms heel intensief en soms iets minder maar altijd voelde het zo vertrouwd en natuurlijk als ik dan bij haar was. We chatten ook veel via MSN, gewoon vriendschappelijke gesprekjes. Op 1 Augustus 2010 kwam ik haar tegen toen ik 's avonds terug kwam uit het centrum, we hadden elkaar op dat moment al een aantal weken niet meer gezien of gesproken. Zij was in de tussentijd zo goed als nooit meer online geweest op MSN dus er was eigenlijk geen contact geweest. Toen ik haar tegen kwam praatten we even en zij zei als ik wilde mocht ik later wel koffie komen drinken. Peter had late dienst dus zij was alleen die avond. Ik ging er dus naar toe en we praatten over alles en nog wat. Buiten werd het al langzaam donker en ons gesprek ging opeens over onze partners. Zij wist al van begin af aan dat mijn huwelijk niet goed was en zij vertelde mij dat zij zich gelukkig mocht noemen met een man als Peter die altijd zei dat zij zijn droom vrouw is. Op dat moment ging het van alleen dat ik zei "ja, dat begrijp ik want ik was ook verliefd op jou". Zij keek eventjes ietsjes verbaasd en zei toen "eigenlijk is dat een compliment als iemand verliefd op je is". We hadden het er verder niet meer over en ik ging even later naar huis. De volgende dag was zij opeens weer online op MSN en in haar MSN status stond "genieten van...". Zij begon met mij te chatten en vroeg "en, nog wat spannends beleefd?" Ik zag dat zij vanuit haar vriendenkring veel vragen kreeg over "waarvan genieten?" en eventjes later had zij haar status veranderd in "genieten van mijn kids" dus iedereen dacht dat het dat was maar ik dacht dat zij genoot van wat ik haar verteld had.
We hebben het er verder niet meer over gehad, alleen de komende dagen veel gechat op MSN en telkens vroeg zij of ik nog iets spannends beleefd had of iets uitgespookt had. Dat waren haar woorden en ik zag het weer als een signaal.
Mijn huwelijk ging, en gaat, steeds moeilijker en ik had mij in laten schrijven voor een woning. Toen we weer een keer aan het chatten waren hadden wij het erover dat ik bij mijn vrouw weg wil maar ik vertelde haar ook dat ik bang ben om alleen te zijn. Haar antwoord was "dat zal wel meevallen hoor"
Na ja, de jaren verstreken en ik genoot nog steeds ervan als ik bij haar was maar nog steeds durfde ik niet te geloven dat zij echt iets in mij ziet. zij gebruikte MSN inmiddels haast niet meer. Op een dag, ik voelde mij erg eenzaam en gefrustreerd, schreef ik in mijn MSN status "I wished I had...". Plotseling begon zij 's avonds met mij te chatten. Zij vroeg "Wat?" en ik zei "zoveel". Zij zei "ja, ik wil ook zoveel" maar we gingen het niet verdiepen. Toen begon zij te vertellen dat zij problemen met Peter had. Hij had haar dingen verzwegen en zij nam het hem heel kwalijk. Zij sprak zelfs van scheiding. Ze zat er met een vriendin bij haar thuis aan de wodka redbull. Het was geen lang gesprek want haar vriendin zat er nog. Zij ging offline. Een uur later kwam zij weer online en begon opnieuw met mij te chatten. We praatten over heel veel en ik vrolijkte haar op met grappen maken. We chatten nog heel lang tot bijna 1 uur 's nachts.
Nou goed. Haar relatie werd weer beter en ik hield me dus weer stil. In februari 2010 hebben wij samen een actie gestart waarvoor wij 's avonds langs de deuren van de ouders van school moesten gaan om een enquete te doen. Wij deelden het dorp op en gingen ieders bij een aantal ouders langs. De volgende dag, het was 14 februari, dus Valentijnsdag, waren er nog enkele ouders die we nog bevragen moesten en zij vroeg of we dat 's avonds samen zouden doen. We gingen dus die avond samen op pad, op een gegeven moment ging ik dus naar binnen bij één van de moeders van school terwijl zij in de auto bleef wachten. Het duurde echter niet lang of zij kwam ook naar binnen. Toen we weer weg gingen liep zij heel dicht naast mij en fluisterde me toe "ik dacht ik kom ook even naar binnen om je te redden". Dit vond ik zo ontzettend lief van haar. Op 1 maart 2012 was dan een dag die ik nooit vergeten zal. Vroeg in de morgen appte zij mij om te vragen hoe het met mij was. Ik was dat niet gewend want zij nam op het algemeen heel zelden contact op en al helemaal niet zonder een bepaalde reden. De hele dag door appten we, eerst heel koetjes en kalfjes maar in verloop van de dag werd het intiemer. Niet intiem in die zin van seksueel of zo, maar in die zin van wij zijn heel vertrouwd met elkaar. Zij vertelde mij dat zij last van haar schouder had en of ik haar binnen kort masseren kon. Ik zei is goed, ik kan vanavond wel langs komen. Zij zei dat dat niet hoefde want zij wou niet dat mijn vrouw jaloers zou worden. Zij wou geen problemen veroorzaken. Ik zei dat zij dat niet deed en het geen probleem was. Ik ging dus die avond naar haar toe en toen ik haar masseerde voelde het alsof er elektriciteit door me heen ging. Toen zij opstond van de massagetafel deed zij dat op een manier die eigenlijk overbodig was want zij had er zo vanaf schuiven kunnen. In plaats daarvan ging zij op haar handen en knieën op de tafel en zij zag er zo ontzettend sexy uit. Er gebeurde niks verder maar de herinnering aan die 1 maart is zo ontzettend mooi.
Het begon mij wel op te vallen dat zij vaak contact met mij opnam als zij ergens mee zat. Problemen met Peter, problemen met haar gezondheid, problemen met werk...hulp bij behangen, met haar boodschappen gaan doen omdat zij tijdelijk geen auto had enz.
Het viel mij ook op dat zij, als zij een klein beetje gedronken had, veel opener tegen mij was en ik zag soms, nu weet ik dus dat ik het mis had, tekenen dat zij met mij aan het flirten was.
Om het nou iets in te korten: de afgelopen weken ging het niet goed met mij. Ik had heel weinig contact met haar en mijn relatie met mijn vrouw is heel koel. Kort gezegd ik voel me ontzettend eenzaam. Ik had ook het gevoel dat zij minder contact met mij wou want als ik haar vroeg of ik langs mag komen omdat ik iemand nodig heb om te praten dan had zij geen tijd. Wel heeft zijzelf op dit moment weer problemen met Peter. Dezelfde problemen als toen plus het vermoeden dat hij vreemd gaat. Ik heb haar Maandag een bericht gestuurd waarin ik haar gezegd heb hoe eenzaam ik mij voel. Van het ene bericht kwam het andere en gisteren heb ik haar gezegd dat ik nog steeds verliefd op haar ben. Ze wist even niets te zeggen. Later hebben we even geappt en heeft zij mij gezegd dat het misschien beter is als we een tijdje geen contact meer hebben. En dat is dan het einde van een 5 jaar durende verliefdheid...tenminste dat moet het zijn want ik ben op dit moment zo als waarschijnlijk iedereen hier zo ontzettend verdrietig. Niet omdat ik haar niet hebben kan, want ik wist eigenlijk altijd dat een vrouw als zij niet op mij kan vallen, maar omdat ik met mijn openheid ook haar vriendschap vernield heb.