Vandaag is mijn ex alleen maar sochtens even langs geweest. De rest van de dag was er familie over de vloer om mij een dagje rust te gunnen en hun deden t schoonmaakwerk enzo en voor me zoontje zorgen. Dat was opzich wel fijn had een hele middag mensen thuis waar ik gewoon een praatje mee kon maken. Nu ben ik weer alleen. Ik vroeg me ex of hij nog langs kwam om nog even bij ze zoontje te zijn. Hij had al wat biertjes gedronken dus vroeg of ik dat erg vind en ja ik vind dat niet zo leuk dus komt hij niet meer langs. Nu dringt t weer tot me door dat ik alleen ben en dat t gewoon echt klaar is. Het is nog steeds zo moeilijk te bevatten. Wil weer huilen.! Doe t niet mijn zoontje zit bij me wil niet dat hij me steeds zo verdrietig ziet. Vraag me af hoe kan ik me ex vergeten als ik hem iedere dag zie.. Word hopeloos moeilijk denk ik. :'( wat een k*t leven zo!
Het lijkt mij erg moeilijk.
Het lijkt mij erg moeilijk. Bij mij was het juist de andere kant, in één keer nooit meer gezien. Weet niet wat beter is om alles te verwerken. Ik denk zelf dat als ik hem nog gezien zou hebben dan hadden we nu misschien weer samen geweest. In de eerste jaren van verwerk zou ik dat zeker gewild hebben maar nu zeg ik GOD ZIJ DANK dat ik niet nog langer geestelijk geziekt wordt. Ook heb ik geen kinderen, ook daar ben ik nu erg blij mee. Weet je, luister naar bepaalde mensen hier dan zul je alles snel een plekje kunnen gaan geven. Niet zoals ik na zes jaar nog steeds in die put zitten en je niet over willen geven. Hoe graag je soms iets wil, jezelf kun je sturen maar een ander niet. Liefs Hera