Ik weet wel wat er in dat mailtje moet en jij ook:

Ha?É¬Ø ex,

sorry maar ik wil voorlopig een tijd geen contact meer want ik merk dat het nog veel te veel met me doet.

groetjes van kitty78

ik had deze reacties wel verwacht hier
maar ben eigenwijs en volg jullie goede raad dus ook niet op

het is ook niet zo zeer meer dat ik hem echt terug zou willen.. maar voorheen waren we goed bevriend, regelmatig contact, konden we t bijna overal over hebben... en dat mis ik... en het doet pijn dat hij dat blijkbaar niet mist...
en als we zo doorgaan dan bloedt de vriendschap echt dood...

ik wil hem er eigenlijk wel graag op aanspreken, zodat hij weer beter zn best gaat doen... maar als hij er weinig behoefte aan heeft, dan helpt dat maar tijdelijk...
misschien is het wel beter om het zo te laten, oppervlakkige vrienden die elkaar af en toe eens mailen, niet meer en niet minder...

het contact tussen ons begint steeds meer te lijken op dat tussen mij en mn vorige ex... die spreek ik heel weinig, maar als ik m spreek dan is het meteen ook weer intensief, kunnen we t overal over hebben, diepe gesprekken enz... maarja, zn huidige vriendin vind het echt helemaal niks dat we nog contact hebben, dus daar houdt hij rekening mee en komt het er helaas niet zoveel van... alleen als ik me weer eens afvraag of hij eigenlijk nog wel leeft

t lijkt nu weer die kant op te gaan, en daar baal ik van...
en ik ben niet de enige vriend(in) die hij is vergeten, ik hoor het van meer mensen dat ze nooit meer iets van hem horen..ik ben eigenlijk een van de weinigen (de enige?) waar hij nog "regelmatig" iets aan laat horen..
maar hij heeft het zo druk met bankhangen met haar en zijn "nieuwe vrienden" (lees: haar vrienden ) dat hij nergens meer aan toe komt...
hij komt er vanzelf wel achter dat hij op deze manier al zn vrienden kwijt raakt, maar als ik er iets van zeg dan ben ik toch jaloers, dus dat doe ik dan maar niet

Happiness is the best revenge

Lieve Kitty,

Toch kan ik me wel aansluiten bij Woeter, al klink het misschien heel hard. Als ik jou verhaallijn lees, dan denk ik toch echt dat je hem nog steeds niet wil of kan loslaten. Je wilt perse dat hij als een rode draad door je leven blijft lopen. Je gemoedstoestand hangt er zelfs ook een beetje vanaf.
Vriendschappen die daarna een relatie worden, die zullen bijna nooit meer die vriendschap worden als hoe hij voor die relatie was.
En tuurlijk heb je een plekje voor hem, en tuurlijk is hij altijd een vriend geweest en moeilijk om dat wat meer los te laten. Maar wat houdt de vriendschap nu eigenlijk in? Als je iets wilt horen, dan moet JIJ het initiatief nemen. Uit zichzelf hoor je weinig tot niets. Het is nu volgens mij niets meer dan een oppervlakkig mail/sms contact, ook omdat hij een nieuwe lover heeft en daar veel mee bezig is. Is dat nog wel een zo'n diepe vriendschap?
En is deze manier van vriendschap (waar al lange tijd geen vooruitgang in zit) het jou wel waard om daar zo nu en dan toch weer teleursgesteld door te worden en je zelfs een kleine dip bezorgd???

Ik weet het natuurlijk niet, dat weet jij het beste, maar als ik je teksten en zo lees, dan denk ik dat je ergens nog niet wilt loslaten helemaal. Je wilt koste wat het kost die vriendschap in stand blijven houden, een lijntje naar hem. Waarom? Wat geeft hij je nu? Je neemt met het minste genoegen, terwijl vriendschap in mijn beleving van twee kanten moet komen.

Sterkte,
Liefs Lin

Stel je nu eens voor in de schoenen van die nieuwe vriendin. Wat gaat er dan door je hoofd als je nieuwe vriend met regelmaat zijn ex (jou dus) gaat contacteren. Ga je er dan ook niets meer achter zoeken dan vriendschap? Of ga je niet denken dat hij haar niet kan loslaten?

Meerdere nieuwe relaties zijn op de klippen gelopen door het contact houden met hun ex. Ook hij heeft misschien met zijn nieuwe vriendin ruzie gemaakt over ?¢‚Ǩ?ìjou?¢‚Ǩ¬ù, en om dat te vermijden kan het zijn dat hij jou niet meer uit eigen beweging contacteert!

Heb je al eens in die richting gedacht?

Groetjes Coach,