Gisteren was hell, ik kan het gewoon niet afsluiten. Elke keer kom ik met nieuwe vragen. Ze vroeg bij me een nummer aan toen ik aan het werk was, namelijk: Since you've been gone. Zou ze dat nou express gedaan hebben, en zou het dan op mij slaan, of haar vorige ex die ze nog steeds niet verwerkt heeft.
Ik word langzaam helemaal gek, het moet maar eens afgelopen zijn, het is mooi zo. Ik moet verder want anders sla ik helemaal door. Mijn vrienden proberen me te helpen, maar zien me alleen maar verder weg glijden.
Elke vraag die ik beantwoord zorgt voor een nieuwe vraag, deze pijn die ik voel, wat is die verschrikkelijk. Ik weet het gewoon niet meer, gedachten van het is genoeg geweest schieten door mijn hoofd. Radeloosheid, machteloosheid.
Kon ik maar tegen mezelf zeggen, we draaien het om, we kijken nu naar de toekomst, hoe mooi het allemaal nog kan worden met iemand anders. Maar dan denk ik weer hoe mooi ze is, hoe lief. En dat ze altijd goed voor me is geweest.
Ik moet verder, ik moet de knop omdraaien, maar het lukt me gewoon niet. Ik moet aan de slag, dit kan zo niet langer. Ik word gek, en verlies mijn hele zomer. Ik kan niet meer normaal functioneren. Hoe kom ik hier toch vanaf. Mijn hele leven word momenteel gedomineerd door dit gevoel.
Het moet gewoon afgelopen zijn!!!!!! Time to along!!!!!!!!!!!
Maupy, Je kunt simpelweg
Maupy,
Je kunt simpelweg niet zeggen: dit moet nu afgelopen zijn en dan voel je niets meer. Was dat maar... Je moet huilen, praten, verwerken en dan gaat het beter. Echt. Maar onderdrukken, zeggen ik moet weer aan de slag, tja, je moet wel aan de slag natuurlijk, maar met verdriet. Je hebt gewoon verdriet. En dat je je hele zomer kwijt bent.. misschien is dat wel een beetje zo. Veel schrijvers op deze site schrijven zelfs dat ze de zomer nu niet zo leuk vinden als anders, dat ze die soms zelfs haten..
En ja, ldvd kan allesoverheersend zijn, dat je nergens anders meer aan denkt. Daarom moet je het van je af praten en schrijven, komt er weer wat ruimte.
Misschien wordt de herfst wel beter, maar het is nu even k** en het is niet anders. Probeer van kleine dingetjes, die nog wel leuk zijn en goed gaan, te genieten, maar duw je verdriet niet weg.
Sterkte,
Geraldine.
Maupy, Als je vuilniszak vol
Maupy,
Als je vuilniszak vol is, dan pak je het op, zet het buiten of in de kliko, nieuwe vuilniszak, en klaar.
Was dat ook maar zo met LDVD.
Helaas kan dit niet. Sommigen van ons zijn ook als vuilniszak buiten gezet, doordat onze ex-en een ander heeft.
Die merken niets van dit alles, gaan gewoon door met leven, af en toe wordt die ex nog wel herinnerd aan toen, de tijd dat we samen waren oid, maar je bent niet meer in beeld.
Je blijft achter met ongelofelijk veel vragen, verbijstering, machteloosheid, verdriet en pijn.
En het ene moment kun je daar beter mee omgaan dan het andere moment.
En toch moet je door. Soms wil je niet of je kunt het niet, maar je moet door. Het leven gaat door.
En deze fase in je leven is nu juist gekenmerkt door pijn en verdriet.
Grijp elk dingetje wat je enigszins leuk vindt aan!
En als je niks vindt, schrijf het van je af...als een dagboek.
Je zult zien dat naar mate de tijd verstrijkt, je het elke dag ietsjes makkelijker krijgt, neem dat van mij aan.
Tis verdomde moeilijk, maar je zult moeten.
Time....
Hou je sterk
Ron
thx
bedankt voor jullie reacties, ik merk dat een site zoals deze mij toch heel erg helpt. Al ben ik ook bang dat een bekende van me hem ook zal lezen. Ik ben zeer gesloten over dit soort zaken.
bang
waarom bang je stelt open voor jou probleem en wat dan nog als een bekende het leest schaam je nooit degene die jou er misschien op aanspreek zal respect voor je moeten hebben anders is het geen vriend of kennis van je.
gr
jan