Gisteren was dan eindelijk de overdracht van het huis. Zoals verwacht kon er weer geen hoi of doei vanaf, LOSER. Wou in eerste instantie hem wel alvast feliciteren met zijn verjaardag (vandaag jarig) om de eer aan mezelf te houden en me dus niet te verlagen naar zijn niveau, nou die kon hij dus mooi ergens steken waar geen daglicht komt. Er is nu opeens zo'n grote, zware last van mijn schouders afgevallen en opeens voel ik me wel zo verschrikkelijk moe. Ik zit hier op mijn werk echt bijna te slapen. Gelukkig zit ik volgende week rond deze tijd lekker in het vliegtuig naar Mexico om bij te komen van de ellende van dit jaar en het helemaal af te sluiten. Het enige wat nog rest tussen ons is een kapstok die meneer zonder overleg zomaar had weggeven. Ik was dus woest en heb hem terug geeist. Hij zou zorgen dat ik hem krijg en anders ga ik hem halen.

Verder gaat het heel erg goed met me. Heb weer meer plezier in mijn leven en het loopt verder allemaal lekker. Geen echte dips meer gehad de laatste tijd dus dat is allemaal goed. Ach, wie weet krijg ik er nog weleens eentje maar daar kom ik dan ook wel weer uit. Nu gaat het goed met me en daar geniet ik van.

Liefs Tweety