heej mensen ik weet niet wat ik moet doen, ik denk te veel aan mijn ex en ondanks alles is ze het niet waard, maar ik stap niet meer met mijn hoofd naar de grond gericht, kop op dacht ik in mijn eigen heb gisteren gelegen in een parkje en toen dacht ik: je hebt alleen je eigen om verder te gaan, niemand anders. en ik vind het echt goed dat ik met die gedacht ben opgestaan 's ochtends! maar ik heb ergens het gevoel dat ik haar minder en minder mis, en dat zij mij begint te missen. ik heb het gevoel gewoon ik maak het mijn eigen niet wijs. ik vind het nogal raar maar het doet me wel goed voelen, ik zeg niet dat ik hoop, juist niet, de examens beginnen te naderen en ik ben echt op dat geconcentreerd! dat vind ik echt goed, en daar naast ga ik veel met vrienden weg, voetballen, fitnessen enzovoort..én heb ik een nieuwe look, kleren enzo:-) ik verwen mijn eigen echt goed:-) maar wat betreft dat gevoel, ik weet niet waarom het me goed doet voelen:-) misschien ben ik zelfs blij dat ze spijt begint te krijgen..