Heb mijn ex met haar gezien. En ben express tegen zijn zin in naar haar toegegaan. Heb mezelf aan haar voorgesteld. Op dat moment was het goed, maar moet je zeggen dat ik er nu 2 dagen later toch wel veel aan denk. Denk ook bij mezelf eikel, je had met op z'n minst kunnen vragen hoe het voelde voor mij om haar te zien. Maar nee hoor. Altijd alleen maar met zichzelf bezig.

Heb me netjes gedragen. Heb haar alleen wel verteld dat hij niet wilde dat wij elkaar ontmoeten. Ja waarom niet, heb ik haar niet verteld. ( vreemdgegaan met mij) Zo laag wil ik niet zinken. Hou de eer aan mezelf. Maar toch doet het me pijn. Kan het niet van me afzetten.

Hoop dat het gevoel snel weer weg is en ik weer lekker door kan gaan. Het ging zo super goed en het enige wat je nog kan kwetsen ik hem tegen komen met haar. En dat is gebeurd, dus ja.... Hij heeft mij nog niet met iemand anders gezien. Voor hem gaat het dus nog moeilijk worden.

PPPfff ik wil niet steeds bezig zijn met hem en zijn leven. Het is zelfs zo dat ik een jongen heb ontmoet, hij is lief, kan er mee lachen, maar ben bang dat mijn ex hem uitlacht. Mijn ex is heel erg met uiterlijk bezig, leuke kleding, dure kleding, trendy. En ook nog een altijd met sporten bezig. Geen grammetje vet. Deze nieuwe jongen richt zich ook op mij en is lief, maar wel zeker 30 / 40 kilo zwaarder. Zijn kleding kan ermee door, maar dan ben ik helemaal bang dat mijn ex zegt nou moet je haar zien. En ga ik aan hem twijfelen.

Ik word hier zo moe van....