Mijn eerste post hier, vooral om mn hart eens te luchten...

Heb een tijd geleden een man leren kennen, paar keer gedate. Hij deed veel moeite voor mij, maar ik was nog niet toe aan een nieuwe relatie. Hierdoor verwaterde het contact tot een tijdje geleden we terug begonnen te chatten en afspraken. Al snel waren we beide verliefd. We wisten dat het niet gemakkelijk zou worden, hij moet voor zijn werk minstens 5maanden naar China. We besloten ervoor te gaan. Hij had nog veel dingen die hij wou afronden voor hij naar China vertrok, dus de tijd samen was meestal even samen tv kijken na t werk en dan gaan slapen. Ik voelde dat het niet was wat ik wou, dus wou hem vertellen dat ik samen leuke dingen wou doen. Hij had zich op dat moment ook de bedenking gemaakt dat dit niet was wat hij wou en zette er een punt achter. Volgens hem speelt China "misschien onbewust" een rol,maar ik denk (hoop eigenlijk ook) dat hem dit doet twijfelen. Het was leuk samen,maar we hadden meer in elkaar moeten investeren. Hij zit dit nu niet meer zitten,vooral door al zijn plannen en tijdgebrek.
Ik voel me er niet goed bij,dat weet hij. Hij is ook bezorgd om me,vraagt hoe het met me gaat,zegt er zelf ook van af te zien... maar komt ook niet terug op zijn beslissing. Hij wilt wel vrienden blijven,we hebben geen ruzie dus ik zie dat ook wel zitten al hoop ik nog op meer.
Ik denk dat hij vooral bang is zich te binden,hij is 32j en heeft nog nooit een serieuze relatie gehad. Hij werkt hard, is fanatiek met zijn sport en is thuis altijd bezig met verbouwingen enzo. Zou hij bang zijn dat hij dingen zou moeten opgeven? Heb hem altijd laten doen, het enige wat ik zou willen is een moment om samen iets leuks te doen ipv tv te kijken. Had aanvaard dat het met China allemaal moeilijker zou zijn, vind het jammer dat hij t al opgeeft.