Eigenlijk heb ik hier helemaal niets aan toe te voegen. Je zegt het precies zoals het is. Ik ben nu 8 maanden verder en heb ook nog heel vaak terugvallen, dipjes, dippen zelfs (zie mijn blog van gisteravond). En ja ach als je verdriet hebt of boos bent of teleurgesteld bent in die ander ja dan volg je vaak je hart door dingen te doen waar je misschien op een later tijdstip even spijt van hebt. Jullie willen niet weten wat voor boze smsjes ik naar mijn ex gestuurd heb toen hij me op een vreselijk oneerlijke manier dumpte en zeker toen ik hoorde dat meneer na 3 maanden alweer een ander had, terwijl hij honderden keren gezegd had nooit meer een vrouw te willen omdat hij zelf een groot probleem had. Mijn smsjes van toen lusten de honden geen brood van. Mijn psycholoog zei me ook dat dat helemaal niet raar is want dat je best je woede mag uiten op de persoon die je zo enorm gekwetst en oneerlijk behandeld heeft. En zelfs nu blijf ik nog steeds dat knagende gevoel houden en met enorm veel vragen zitten waar ik zo graag een keer een EERLIJK antwoord op wil hebben. Ik vrees echt dat ik dat nooit meer zal krijgen en dat frustreert enorm. Alles voor hem opgegeven, mijn omgeving, mijn baan. Gelukkig had ik mijn huis nog aangehouden waar ik goddank nog terug kon. Deze hufter heeft me heel langzaam laten sterven bedenk ik me nu en mij uiteindelijk de genadeklap gegeven terwijl ik nergens op voorbereid was. Later kreeg ik te horen `ik hoopte dat jij een eind aan onze relatie zou maken` grrr Jaaaa zodat ik niet verdrietig zou zijn zeker pfff. Maar ik wilde vechten voor ons en hem helpen met zijn probleem pff. Achteraf denk ik wel eens wat zal hij in zijn vuistje gelachen als ik aan het vechten was voor ons en hem echt oprecht wilde hepen met al zijn problemen. En wat zal hij in zijn vuistje gelachen toen ik een week ervoor nog in zijn armen en hem vertelde hoe ontzettend gelukkig ik met hem was, de tranen stonden in mijn ogen van ontroering en liefde. En hij nog zegt, o gelukkig maar dat je zo voelt en denkt. Hij heeft me een zachte dood laten sterven zoals ik al schreef want hij bleek al een half jaar bezig te zijn om er mee te stoppen, maar toch ook weer niet en weer wel en weer niet, pffff twijfels volop!! pfff. Ja en nu geen baan meer, door hem. En ja als je wat ouder bent is het niet eenvoudig iets anders te vinden, ik zit hele dagen te solliciteren en soms komt er wel iets op mijn pad maar dan zijn de uren weer te weinig of andere redenen. Maar goed, slapen doe ik ik moet werken! Ik had een nabestaande uitkering omdat ik ook weduwe ben, heb mijn man op een ontzettend nare manier verloren. Ik kreeg die ANW uitkering omdat ik een kind had onder de 18 jaar. En dat was rond de 900 euro in de maand. Zij is in juli 18 geworden en deze uitkering is nu dus weg. Ik moet dus een fulltime baan hebben om dat te kunnen compenseren. Ik heb echt slapeloze nachten al heel lang. En omdat ik dat heb wordt ik steeds bozer op hem en steeds verdrietiger.
Kijk mijn nou, ik zit te reageren op de blog van Zaza en begin over mezelf pfff. Sorry lieve Zaza.
Sorry allemaal. I love you all xxxx

Veel liefs
Vlinder