Hallo aan mezelf..
Het is vrijdag...vijf dagen verder...vijf dagen verwijderd van het moment
dat een grote wond veroorzaakte. Wat is hij nu aan het doen? Wat denkt hij
nu en wat voelt hij? En de belangrijkste vraag...mist hij mij? Vragen waar
ik geen antwoord meer op zal krijgen en die altijd zullen blijven bestaan.
Ik ben heel sterk, maar dit verlies vind ik wel heel erg moeilijk om mee
om te gaan.
Ik ben vandaag zelfs voor het eerst naar de sportschool
geweest... en gister ben ik gaan winkelen...maar niks geeft meer vreugde.
Het ene uur denk ik dat het iets beter gaat. Maar wanneer ik een mooie
broek pas in een winkel en in huilen uitbarst omdat ik niet weet welke
schoenen ik er bij aan moet of welk truitje er leuk bij staat; weet ik dat
het helemaal niet goed met me gaat. Alleen zijn is verschrikkelijk. Terug geworpen opjezelf.
Zou hij opgelucht zijn? Ik dacht even: ik ga hem een smsje sturen dat ik
hem mis...maar ik ben zoo bang voor het antwoord. Daarom schrijf ik mijn
gedachten aan jullie..
Veel sterkte allemaal..een gebroken hart is tien keer erger dan tien
gebroken botten..
liefs, Lot
lieve lotte
Dit is echt een klote tijd waar je nu in zit maar echt waar het gaat beter worden. Bij mij is het nu bijna een maand geleden en ik begin nu weer te genieten. Het doet ongelofelijk zeer (lichamelijk zelfs) maar het word minder. sms niet want daar word je alleen maar ellendiger van(ik heb het wel gedaan nl.) succes en sterkte. liefs bianca
de vragen..
ja denk dat we daar allemaal mee zitten. heb hem ook gevraagd of hij nu opgelucht was, blij met zijn beslissing.....ja dus...tsja dan houdt het op he....
Hoi Alexandra
Wat bianca zegt, ik zou niet sms'en heb ik ook gedaan , na min of meer..gedumpt te zijn.. achteraf ben ik daar niet blij om dat ik gesmsed heb.
Je zou de logs van freespirit eens moeten bekijken, die geven mij althans een andere 'kijk' op dingen
succes , ik ik ken je gevoelens geloof me , maar ze worden minder.....
wat is beter...
tsja weet voor mezelf wel dat ik het beter wel kan weten dan steeds weer hoop houden. ik wilde in ieder geval ook weten of hij opgelucht was, en ja buiten dat hij het niet leuk vond was hij dat wel. en ja dat doet ongelofelijk veel pijn, maar vind het wel beter om te weten. als ik denk dat hij er misschien op terug komt ga ik er toch anders mee om. wil kijken hoe we nu verder kunnen, of ik het aan kan om vriendschap te houden. daar komt dan bij mij het iets makkelijke om de hoek kijken...we hadden nog niet lang iets. daarom zal ik hopelijk wel iets makkelijker de vriendschap aan kunnen houden, maar tijd zal het leren. veel liefs Alexandra
Hoi Lotte
Hai Lotte,
Ook ik ben van mening dat smsn en/of bellen niet zo'n goed idee is. Als je jouw ex laat weten dat je hem mist dan stel je hem in de gelegenheid niet of bot te reageren. Misschien denkt ie wel "whatever" en daar zit je dan met al je gevoelens. Ik zou me sterk houden en wachten tot hij met hangende pootjes om aandacht komt vragen (of niet; maar dan weet je dat ook weer). Er is toch een bepaalde soort aandacht die alleen jij hem kan geven en of jullie nou wel of geen vrienden kunnen blijven, hij zal dat op den duur echt wel gaan missen. Mijn ex heeft na de breuk wel 100 keer gezegd dat ze me mist (de vriendschap); en dat terwijl zij degene was die me na 5 jaar over de telefoon dumpte. Door haar te laten merken dat ze lekker kon stikken in haar gemis, werd ik uiteindelijk weer een stukje sterker waardoor het makkelijker werd voor mij om haar niet meer zo te missen.
Overigens kan ik goed begrijpen dat je helemaal geen zin hebt om dingen te ondernemen, zoals sporten, winkelen, uitgaan, et cetera. Het is echter wel de kunst om vol te houden, want je zult zien dat deze dingen je op de duur wel meer vreugde zullen gaan brengen. Misschien dat het nu bijna niet te merken is, maar je voelt je 's avonds echt wel een beetje minder beroerd als je iets gedaan hebt, dan als je de hele dag thuis hebt gezeten. Dit contrast zal alleen maar groter worden. In het begin had ik ook echt nergens zin in en moest ik mezelf ertoe zetten om "naar buiten" te gaan. Inmiddels kan ik me niet meer voorstellen om een hele dag thuis te zitten zonder iets te doen. Werken, sporten, muziekmaken, winkelen, uitgaan, lekker eten, met de hond wandelen, mijn week zit vol en ik je vertellen dat dit mij goed doet. Als ik thuis blijf zitten dan vreet ik mezelf alleen maar op.
Dus: ga er lekker op uit ook al heb je geen zin. Zin maken is het toverwoord. En als je de behoefte hebt om contact op te nemen met je ex, post dan eerst wat op deze site of schrijf je gevoelens eerst op papier ofzo. Als je op een later tijdstip terugleest wat je hem had willen sturen, dan zul je zien dat je 9 van de 10 keer blij bent dat je dat niet gedaan hebt.
Veel liefs..., D