Hoi allemaal,

Ik heb zoveel aan jullie opbeurende woorden, dat wil ik ten eerste even kwijt. Ik probeer niet te veel op deze site te zitten, omdat ik er niet 'in wil
blijven hangen'....maar nu wil ik weer graag mijn verhaal even kwijt.

Dit weekend had ik weer een enorme inzinking..Het was zaterdagavond en ik
ging gezellig stappen met vriendinnen. De avond was zowaar best ok. Ik had
me lekker opgedoft en mooie kleren aangedaan en voelde me wel aardig. Al
is mijn glimlach nog steeds niet echt..Rond een uurtje of 5 's nachts vond
ik het tijd om naar huis te gaan. Eenmaal buiten stond ik even met twee

Hallo aan mezelf..

Het is vrijdag...vijf dagen verder...vijf dagen verwijderd van het moment
dat een grote wond veroorzaakte. Wat is hij nu aan het doen? Wat denkt hij
nu en wat voelt hij? En de belangrijkste vraag...mist hij mij? Vragen waar
ik geen antwoord meer op zal krijgen en die altijd zullen blijven bestaan.
Ik ben heel sterk, maar dit verlies vind ik wel heel erg moeilijk om mee
om te gaan.

Ik ben vandaag zelfs voor het eerst naar de sportschool
geweest... en gister ben ik gaan winkelen...maar niks geeft meer vreugde.
Het ene uur denk ik dat het iets beter gaat. Maar wanneer ik een mooie