Nou na dinsdag dus niets meer van me laten horen.
Haar opa is zaterdag precies een jaar geleden overleden. Zij had t daar moeilijk mee. Heb haar toen gesteund. T was een lieve opa en kon t er ook goed mee vinden. Had het er zelf ook best moeilijk mee. Ook daar ben ik dus al 2 weken mee bezig. De overlijdens en rouwkaartjes enzo nog eens gelezen. Zaterdag zouden ze een mis hebben voor haar Opa. In de kerk en daarna zou ze naar de kermis gaan (tilburg) Dat vond ik zelf erg ontoepasselijk. Ik was eerst van plan om ook te gaan maar na dinsdag had ik daar geen zin meer in. Ik weet wel dat t voor mezelf en haar oma/ouders was en dus niet meer echt voor haar maar na dinsdag had ik er dus geen zin meer in,
Maar goed nou smste ze vandaag hoe t met me was en of ik plannen had voor t weekend. Haar weekend was volgeboekt. En ze vroeg of ik van t weekend kwam. Dus ik sms terug dat t nog steeds klote was, dat ik nog geen plannen had en niet van plan was te komen. Belt ze of ik wel wist wat voor dag t morgen was. Ja natuurlijk wist ik dat. En waarom kom je dan niet naar de mis. Dus ik uitgelegd dat na t gesprek van dinsdag ik daar geen zin meer in had. Want dan zou ik haar ook weer zien. Ik hoorde aan haar stem dat ze boos was omdat ik niet kwam. Ze dacht dat ik t onbelangrijk vond.
Ze snapt echt niet dat op dit moment de kaarten iets anders liggen. T is geen fullhouse maar een verloren spel!
Blegh waarom geeft ze me nu een schuld gevoel dat ik niet kom. Of zal ik toch gaan??