Na 6 maanden voel ik me nog altijd weergaloos kut. (excusez le mot).
Heb gisternacht weer eens ongekend zitten janken. Balken zou ik zeggen, ik weet niet wat de buren inmiddels denken, het moet de een of ander wel door het hoofd geschoten zijn om het RIAG te bellen, deze afgelopen maanden. Het was weliswaar alweer een tijd geleden. De voorafgaande dagen voelde ik me eigenlijk wel goed. Er gebeurt iets vreemds: Er lijken twee sporen te ontstaan in mijn leven. Op het ene spoor zit ik te balken, en wordt ik nog iedere dag wakker in een keelknijpend vacuum, waarin geliefde en kind verdwenen zijn, mijn liefde en wezen afgewezen, mijn dromen en toekomst in gruzelementen. Op het andere spoor wordt ik steeds sterker. Ik heb afgelopen maanden afgerekend met oude angsten, van hele kleinen praktische dingen, tot de meer existentiele lagen van het bestaan. Er is geen angst meer voor alleen zijn en ook geen angst meer voor overdekte glijbanen in zwemparadijzen. Sterker nog, je zou me vandaag kunnen uitnodigen voor een bungeejump en ik zou de uitnodiging met een smile aannemen.

Freedom is just another word for nothing left to loose, zong Janis Joplin begin jaren 70, met liefde geciteerd door Anja Meulenbelt in de vroege jaren 80, en nu dan, in deze nieuwe era nog altijd making sense.

De vrijheid onderzocht: de grenzeloosheid van de mogelijkheden die voor liggen. Mijn leven. Eentje maar. Het kan alle kanten op. Een vreemde gewaarwording. Ik bevind mij in de uiterst gepriviligieerde positie waarin ik mijn eigen brood kan verdienen, kan reizen, me vrij kan bewegen, met niemand rekening hoef te houden. Gezond, slim genoeg, mobiel op een paar katten na.

Ok. Er zit een gat in mijn hart. Voorheen waren er angsten, of schoolvakanties en atletiektrainingen van het meisje waartoe we ons moesten bekeren. Blijkbaar altijd wat.

Stel je voor dat we ons even niet bezighouden met de behoefte van de liefde: De mens wordt moederziel alleen geboren, en sterft ook weer moederziel alleen.

Wat te doen met dat zelf, dat ik, dat bewustzijn, als alles mogelijk is?

Pipster