Ben alweer vroeg uit de veren.
Als ik begin te woelen en alsmaar te denken aan mijn ex kan ik beter opstaan. doe zo hard mijn best om hem te vergeten en het lukt me maar niet; Waarom valt mij dat zo zwaar, hij ligt tenslotte al in een ander haar armen. En toch, mis hem zo, probeer de vraag te stellen waarom mis je hem? En spijtig genoeg weet ik niet echt het antwoord daarop, zijn knuffel, zijn lach... Verder niet veel, probeer mij de ruzies te herinneren welke regelmatig voorkwamen, lukt me nog niet. De positieve dingen waren ZO POSITIEF, Ik probeer buiten te komen, wat niet gemakkelijk is alleenstaand met tweeling. dit weekend heb ik me voorgenomen om eens een stappeke in de werled te zetten, pfff , nog geen weekend hè. Zoals ik me nu voel!!!We moeten verder, vooral voor de kids, maar die zijn zo flink daar heb ik alle geluk mee, doen het ook op school kei goed. Dus wel gelukkige mama.!!!!!

Verder een fijne dag aan iedereen,
rosko