hij is gisteren nog geweest
in het begin beetje raar dus ik zei raar he zo lijkt wel of we vreemde zijn voor elkaar
ja hij zei net of het de eerste keer is als je mekaar ziet
daarna wel goe gepraat
en toen hij weg ging zei die mag ik je een kus geven of is et niet gepast
ik zei ja doe maar is wel effe fijn een knuffel en een kus
hij zei nog het is voor voorlopig
en hij zij ook ik wil je geen hoop geven dus ik zeg dat doe je wel
ja hij zei terug et is voor effe dus ik zei ja maar niet te lang he toen zei hij we kijken wel zo op et gemakkie wat er van komt
ik weet gewoon zeker dat hij et moeilijk heeft nu
egt waar
hij is niet los vanme
maar ik geef em de tijd wel effe kan ik em ook gebruiken de tijd
en ga geen ruzie meer zoeken
met
em
gewoon doen
niks nie over mijn gevoel meer zeggen en kijken wat dat doet bij em meer kan ik niet meer doen
ik heb geknokt
tis nu aan hem
hoop dat hij de andere baan krijgt