Pfff... mijn ex en ik hebben dezelfde gezamenlijke vrienden. Ik geef heel erg om ze, en ik weet zeker dat mijn ex dat ook heeft.

Binnenkort geven ze een feest. Ze vertelden dat zij mijn ex ook uit wilden nodigen. In eerste instantie dacht ik "neen is neen, ik wil niet bij degene in dezelfde kamer die mij het gevoel geeft dat ik diep verraden ben."

Maar ja. Het geeft me toch geen lekker gevoel zo. Ik wil ook niet dat mijn vrienden elke keer rekening moeten gaan zitten houden met wat er ook eventueel gaande is tussen mijn ex en ik. Dus heb ik haar voicemail ingesproken, van: we kunnen proberen een luchtig gesprek te hebben en kijken of het mogelijk is dat wij in dezelfde (woon)kamer kunnen op hetzelfde moment op dat feest. Of misschien is zij daar nog niet aan toe, dat kan. Nou, dat vind ik wel heel sportief van mezelf.

Ik ben weliswaar degene die boos is, maar ik ben ook steeds degene die het initiatief neemt om er zo goed en zo kwaad het kan de verstandhouding enigszins leefbaar te maken.

Jaja... scheiden is lijden.

Ik wil geen Lijdend Voorwerp meer zijn. Voortaan probeer ik, in welke relatie dan ook, altijd een stuk van mezelf voor mezelf te houden.