Het is nu zo'n 10 dagen No-Contact en ik moet zeggen, ondanks dat ik zeker nog zwakke/zware momenten heb dat ik me beter begin te voelen en vooruitgang boek. Ik heb leuke dingen gedaan en heb ook nog heel veel leuke dingen op het programma staan. Ik moet zeggen als je voor jezelf iets creëert om naar uit te kijken je ook echt iets hebt om 'naar uit te kijken' en je dus kan verheugen. (wellicht iets dat mensen kunnen proberen om zich beter te voelen) Daarnaast begin ik ook weer wat beter in mijn vel te komen op mijn werk en boek ik weer kleine successen Het is een goed gevoel om in de auto te stappen en te denken "zo dat heb ik vandaag goed geflikt" Daarnaast ga ik 3x per week sporten en heb hier doelstellingen in gecreëerd. Telkens als ik ben geweest voel ik me goed! Daarnaast blijk ik aardig wat mensen uit het verleden te kennen op deze sportschool, erg leuk om gewoon lekker over (oude) dingen te kletsen!

Zoals ik al schreef zit ik op 10 dagen No-Contact en dit helpt. Mijn relatie is inmiddels zo'n 2 maanden voorbij. Ik heb de laatste keer dat ik contact heb gehad met mijn ex afgesproken dat ik haar zou bellen. Dit is in een zwak moment geweest en had ik later veel spijt van (in het gesprek had ik mijn hoop voor de toekomst uitgesproken en heb ik de "deur in mijn gezicht" gekregen). Vanaf dat moment heb ik tegen mijzelf gezegd 'genoeg is genoeg'. Het rare is wel, dat ik nog hoop dat mijn ex contact met mij opneemt (waarover maakt me niet zo veel uit) hoewel ik bijna zeker weet dat ze dit niet zal doen. Naja. Het is ook een vreemd gevoel dat ik geen contact meer zal hebben met haar.

Ondanks dat ik geen persoonlijk/telefonisch/sms/internet contact heb gehad kom ik wel nog eens wat dingen tegen via Facebook. Ik bemerk dat ik niet meer dagelijks "speur" naar haar bezigheden. Integendeel, ik probeer dit te vermijden. Maar soms kom je gewoon dingen tegen. Hetgeen ik wil klankborden met jullie is deels mijn gevoel, maar ook deels haar "gedrag" na de break.

Toen mijn relatie ten einde liep gaf mijn ex aan dat ze vrij wilde zijn om dingen te doen, ze zichzelf te jong vind om te binden en niet meer verliefd was. Natuurlijk gegronde redenen om een relatie te beëindigen. Alhoewel ze ook zaken uitsprak waarin ik hoop zag. 2 weken na onze breuk is ze een vriendin gaan opzoeken in het buitenland, alleen met het vliegtuig, iets dat ze nooit eerder had gedaan. Mijn gedachten gang toen was dat ze ook op zoek was naar afleiding. Nu, enkele weken later is ze wederom terug naar deze vriendin geweest, wederom alleen met het vliegtuig. Hoelang ze daar is weet ik niet en ik wil ik ook niet weten, het enige dat me is opgevallen is dat dit ineens afwijkt van haar "normale" gedrag. Het is niet zo dat ik me er aan stoor. (krijg wel de gedachten dat er meer is dan alleen haar vriendin daar, maar ook dit is niet iets dat me stoort, Ik probeer het slechts te plaatsen)
De gedachte die ik wel heb is 'dit had je toch ook kunnen doen gedurende onze relatie, ik heb je daar toch nooit in tegen gehouden?' naja...ze heeft aangegeven 'rust' te hebben gevonden. Uiteindelijk was ik dus een last die haar beperkte in het doen van "dingen" en dat is wel een vervelend gevoel. (in mijn ogen hadden wij altijd een enorm vrije relatie, en iedereen in mijn omgeving heeft dit ook zo ervaren afin,) Ik kan het niet plaatsen, ik moet er eigenlijk ook niet mee bezig zijn, maar toch....... Feit blijft dat ik me in ieder geval beter begin te voelen....dat is wat belangrijk is!