Dit weekend heeft de hele saga een nieuwe wending genomen. Ik heb me afgelopen dagen echt kranig weten te houden. Gisteren, zondag bleek mijn ex vriendin te komen stappen in dezelfde stad als ik woon. Ze vroeg aan me of ik zin had om mee te gaan en of het ok was dat ze dat nachtje bij me logeerde.
Ik had heel veel zin om haar te zien, dus heb ik ja gezegd.

Toen was het moment er, dat ze voor de deur stond. Heel opgewekt, heel zelfzeker, "hier ben ik dan!" Ze kwam op mijn appartement en nam me vast. Al heel snel ging het weer over ons. Dat zij echt tijd nodig had, en dat ze zich nu zo goed amuseerde dat ze geen behoefte had om bij me te zijn. Toen ging ik in op, waar haar gevoel heen was? Dat verdwijnt toch niet van vandaag op morgen. Toen kwam het helemaal eruit... "Sorry ik heb u niet alles durven vertellen, ik vond het niet relevant op dat moment en wou u niet harder kwetsen dan nodig" Nu bleek dat ze in mei iemand anders heeft leren kennen, die haar helemaal de hoofd op hol bracht. Ze is steeds verder van mij afgekeerd. het gevoel dat ze bij mij had, zat nu bij hem. Afgelopen weken is gebleken dat het toch niks kon worden tussen hun. En nu was alle gevoel weg bij haar... (voor de duidelijkheid, ze heeft niet gekust of iets anders gekust met die jongen) Hetgeen zij nu wil doen, is terug dingen samen doen met mij, om te zien of haar gevoel voor mij nog terugkomt...Daar zat ik dan, alleen in een onmetelijke zee van verdriet!

Het ergste was, dat ons avondje stappen toen nog moest beginnen. Ik wist niet wat gedaan. Dus ben ik naar een kameraad gegaan, om toch even uit de situatie te zijn. Daar voelde ik me helemaal niet goed en dacht ik bij mezelf, zij is hier voor u, dus ga er voor! Alleen maar vanavond... maakt niet uit! Ik heb mijn gsm genomen, heb haar gebeld en gevraagd waar zitten jullie? Bleek dat ze weer zo'n rare twist had gemaakt. 20?¢‚Äö¬¨ inkom betalen, om dan niet binnen te gaan, maar met hun groepje een aantal flessen sterke drank te gaan kopen. Ik daar ook naartoe en direct mee in de drank gevlogen. Recepie for disaster... De drank maakte me gevoelozer voor haar! Tegen 23:00, kreeg ik plots een sms van meisje dat me regelmatig stuurt nu omdat ik in zo'n rotperiode zit. Zij ziet dat en begint te wenen... :-s Toen ik dat uitgelegd, zij neemt haar gsm en begint te sturen naar die jongen die er voor gezorgd heeft dat haar gevoel nu weg is... Dus ik probeer kalm te blijven en zet me nog eens klaar voor het zoveelste wijntje. Dan komt er plots iemand op ons af: "hey zin om vip te zijn vanavond?" wij daarop ingegaan, ik weet niet hoe of wat, maar plots zat ik samen met haar in een toilet van die vip ruimte. Daar hebben we dan sex gehad, out of nothing... het gebeurde gewoon. Derna zijn we terug hand in hand gaan staan bij de groep. Tegen 3:00 zijn we dan naar huis gegaan. We hebben met moeite de ingang van het appartement gehaald. Weer met elkaar nr bed geweest en knuffelend in slaapgevallen. Vanmorgen, gebeurde weer net hetzelfde... Tegen de middag nam ze plots afstand en zei ze dat dit niks veranderde aan haar gevoel voor mij. Dat ze nog steeds geen antwoord wist op de vragen die ik stelde. Dat ze het nu veel leuker had dan bij mij... Ook dat ik me zaken veel te fel aantrok en te hard naar antwoorden zocht, die zij me niet kon geven. Dat ik van het leven moest genieten, zoals zij dat nu deed en niet zitten janken in een hoekje "waarom gebeurt me dit nou?". "Just go with it..."

Ik stelde haar de vraag, waarom ze dan al die dingen met mij gedaan had vorige nacht. Haar antwoord: "Omdat ik daar zin in had" Nu ik weet niet hoe zeer vrouwen sex en liefde uit elkaar kunnen houden, maar voor mij dat niet te begrijpen. Ik ben alles nu weer zo erg aan het analyseren.

Is er hoop, is er geen... zij kan met het antwoord niet geven. Ik probeer nu mijn gevoel even op hold te zetten, want dit hou ik echt niet lang meer vol...
Toen ik haar vanavond thuis bracht, gaf ze me wel een zoen op de mond met de vraag "zie ik je morgen?" Waarom doet alles mij zo'n pijn en heeft zij gewoon opgeschakeld naar de volgende versnelling in haar leven?