Start › Blogs › Sterre87's blog

Gevoelloos

afbeelding van Sterre87
Zon, 03/06/2007 - 13:03 — Sterre87

Gevoelloos ben ik. Ik voel niks meer. Alle emotie, al dat huilen, boos zijn, bang zijn.. ik voel het even niet meer. Ik ben ook niet blij, ik voel niks. Ik zit wezenloos voor me uit te staren en me af te vragen wat ik in godsnaam moet doen..
Ik weet alleen dat ik niet alleen wil zijn nu. Ik ben wel alleen vandaag.. Ik heb steeds de neiging om allerlei mensen te bellen, met zoveel mogelijk mensen af te spreken.. Om er maar niet aan te hoeven denken. Om te bewijzen dat ik het zonder hem ook leuk heb. Om te bewijzen dat ik het best alleen kan.. Maar of dat helpt?

Zon, 03/06/2007 - 21:03 — Lessie
afbeelding van Lessie

Hey

Dat is misschien wel het moeilijkste denk ik. Je leven oppakken. Ik heb het geluk dat ik een paar echte goede vrienden heb. Die ik, eerlijk is eerlijk, verwaarloosd heb tijdens mijn relatie. Dat was niet mijn keus maar zij vond ze niet goed genoeg. Stom rund dat ik was, maar ik heb ze opgezocht en alles uitgelegd. Nu is het min of meer weer als vroeger. Doe het gewoon. Bel es iemand op om een keertje ergens heen te gaan, maar loop tegelijkertijd niet weg voor het gemis en de gevoelens. Die blijven nog wel een tijdje. Mij helpt het in ieder geval om vrienden om me heen te hebben. Ik kan er mn hart luchten en dat helpt een beetje. Sterkte, en je bent niet de enige.

Ma, 04/06/2007 - 09:46 — Dearest
afbeelding van Dearest

Ja zoals Lessie zegt,

Ja zoals Lessie zegt, afleiding is wel goed.
Als ik eenmaal afleiding hebt dan denk ik ook niet aan hem.
Alles kan me dan weer opvrolijken maar als het slechter ga heb ik ook
van die momenten dat ik liever weer bij hem ben. Maar dat gaat helaas niet meer. Heb me leven allang opgepakt...doe van alles. Maar soms mis ik hem nog wel eens...dan mis ik hoe het was.

Sterkte en liefs,

Dearest...

Din, 05/06/2007 - 11:19 — Sterre87
afbeelding van Sterre87

Lessie en dearest

Maar hoe vinden jullie die balans tussen afleiding en geen afleiding? Ik heb nu een aantal dagen gehad dat ik alles ontvluchtte.. steeds weg was, zoveel afspraken gemaakt om er maar niet mee bezig te zijn. En na zo'n dag besef ik goed dat ik dat ook niet moet doen, waardoor ik de dag erna thuis ga zitten en me ongelooflijk ellendig voel.. Ik kan dan niet tegen het gemis en de pijn waardoor ik weer weg vlucht..

Din, 05/06/2007 - 12:39 — Lis
afbeelding van Lis

Sterre

Ik denk dat het vinden van de juiste balans inderdaad het allermoeilijkste is, mede omdat je nu veel kritischer naar elk aspect in je leven kijkt en over alles twijfelt. Ik merk dat voor mij afleiding, en dan vooral het ondernemen van nieuwe dingen met nieuwe mensen mij een enorme positieve impuls geeft. Ik krijg dan weer het gevoel dat dit eerder een nieuw begin is dan een einde (dit voel ik niet op mijn sombere dagen hoor). Maar de valkuil is inderdaad om alleen maar bezig te zijn en totaal geen tijd te nemen om de "rouwen" en te overdenken wat er met je is gebeurd. In overleg met mijn psycholoog ben ik nu in ieder geval 1 avond per week alleen thuis. Eerst vond ik dat verschrikkelijk nu kijk ik bijna uit naar deze avonden. Ik heb helaas niet het recept voor een goede balans, wel denk ik dat met de tijd het vertrouwen in jezelf wel weer terug komt en dat je dan net als voor je relatie een balans weet te vinden waar jij je fijn bij voelt. Succes!