Nou het laatste stukje contact dat ik had met mijn ex is voorbij, kreeg net een erg kwaad telefoontje, had haar aangesproken over al haar advertenties op allerlei dating sites, baalde er ernorm van dat ze zo serieus op zoek was naar een nieuwe relatie.
Zij vond dat ik me veel teveel bemoeide met haar prive leven en wil nu helemaal geen contact meer met me!
Ben er behoorlijk ziek van, maar misschien dat het nu wel snel een stukje beter me mij zal gaan.
Tot aan dit moment hadden we nog heel veel contact, we hebben zelfs gisteren nog een hele leuke dag samen gehad, en iedere keer als zo'n dag weer voorbij was kon ik weer opnieuw beginnen en zat ze weer de hele dag in mijn hoofd.
Toch zit ik er nu helemaal doorheen, mijn schatje is nu definitief verdwenen, geen hoop meer op een goede afloop, accepteren dat er iemand anders haar grote liefde gaat worden, een verschrikkelijke gedachte om me te leven.Is er iemand die me nu iets kan zeggen waardoor ik me niet meer zo verdrietig voel?
Ben er weer helemaal stuk van........
Shit man, ik voel met je
Shit man, ik voel met je mee. Maar als ik je verhaal goed begrepen heb had je die hoop toch al niet meer echt. Wat ik bij mezelf merk is dat die (valse) hoop me ahw gevangen houdt in de verwerking.
Het contact dat je tot dusver had voedt die hoop en je zat er elke keer stuk van. Dat weegt mss wel niet op tegen nog 1X keer flink stuk zitten. Niet dat het dan voorbij zal zijn maar zie het als een keerpunt. Vanaf hier kan het niet meer slechter maar kun je uiteindelijk de weg omhoog in slaan.
Ik heb zelf nog wel contact met mijn ex en ze heeft al een ander(had ze al tijdens de relatie).
Echt vrolijk word ik daar niet van en ik word elke keer opnieuw helemaal teruggeworpen nadat ik weer contact met haar heb gehad. Ik weet dat ik zelf die afstand moet gaan creeren, maar worstel daar nog mee. Houdt moed, en weet dat je altijd hier terecht kunt!
Sterkte, Peter
bedankt
bedankt peter,
Tis inderdaad erg moeilijk om de goede keus te maken tussen contact hebben of niet met je ex, zijn al meerdere poles over geweest.
Tis gewoon erg raar en angstig om iemand te moeten vergeten waar je zoveel van gehouden hebt.
Ik ben bang dat ik het erg moeilijk mee ga krijgen, maar ik realiseer me wel dat dit zo niet langer kan doorgaan, er is niets meer wat ik eraan kan veranderen, heb alles gezegt wat ik kon zeggen, alles gedaan wat ik kon om ze nog voor me te winnen, maar het gaat nooit meer goed komen tussen ons.
Contact blijven houden is geen optie meer want dan kom ik geen meter verder.
dus zal ik door de zure appel moeten.
moeilijk hoor
Dit is heel moeilijk kan het heel goed begrijpen want ik ga er zelf op het moment doorheen en ik wil steeds de telefoon pakken om hem te bellen maar ik weet dat ik het niet meer moet doen.Want hoe vaker je contact hebt hoe moeilijker het je het weer hebt op het moment dat je bij elkaar bent voelje je heel goed maar als je weer alleen bent slaat de paniek het verdriet weer toe en ga je weer kapot. En als degene niet met je verder wilt dan kun je het beste afstand maar het doet inderdaad verdomd veel pijn en het kost een heleboel energie.Ik heb er ook alles aan gedaan maar het heeft niets opgeleverd alleen maar meer pijn.
Heel veel sterkte
goedgelovig
Het zou me niet verbazen dat
Het zou me niet verbazen dat ze zo op je opmerking over datingsites reageerde omdat ze zich schaamde, om heel eerlijk te zijn. Doet er niks aan af dat je je er zwaar klote door voelt, maar eerlijk gezegd kan ik me niet voorstellen dat je situatie er nou echt door verslechterd is. Hooguit die schaamte dan dus, die ervoor zorgt dat ALS er weer contact komt tussen jullie, dat waarschijnlijk vanuit jou moet komen, maar goed, het is al vaker gezegd: contact houden remt het loslaatproces.
Maar je moet het ook niet willen overhaasten. Dat is nergens voor nodig. Als je nog geen maand verder bent ofzo, is het helemaal niet nuttig om je af te vragen of je nog contact zult hebben of niet. Cru gezegd: als de relatie je diep genoeg zit, begint dat loslaten dan toch nog niet, dus is er weinig te beschadigen. Als je door contact te houden enige kans ziet om misschien wat dingen te repareren, moet je het vooral doen - als dat is wat je wil. Daar staat tegenover dat als er geen enkele vooruitgang in zit en het echt allemaal definitief over lijkt te zijn, contact mijden het beste is wat je kunt doen, anders zul je keer op keer teleurgesteld worden en die pijn voelen...
Mss helpt het als je het
Mss helpt het als je het niet ziet als iets totaal definitiefs. Wat let jou om evt. op enig moment weer wel contact op te nemen mocht je er dan nog behoefte aan hebben. Je zou het dan best wel pas moeten doen als je al een heel eind bent gevorderd in het proces van acceptatie en berusting.
Ik worstel hier dus ook nog mee maar ben in elk geval al zover dat ik zelf niet meer degene ben die contact zoekt. Het komt enkel van haar kant (zo eens in de week) omdat ze mij niet kwijt wil, omdat ze nog van me houdt(?), en omdat zij ook moet verwerken! En dan ook nog tegen je zeggen dat ze niet weg ging om meer liefde te krijgen! Tja, het zal wel maar weg is ze wel weg en in mijn geval deelt ze haar leven al volop met een ander. En ik voel al wel aan dat ik beter af zal zijn door het contact voorlopig helemaal stil te leggen. Ik heb ook niet het idee dat ze zo graag echt wil praten, er komt weinig uit en ze zit vol schuldgevoel door de dingen die ze heeft gedaan. Ik moet echter vooral aan mijzelf en mijn eigen verwerking denken. Mocht ze toch nog weer contact zoeken sta er dan in elk geval goed bij stil elke keer weer wat het met je doet en wat het je al dan niet oplevert.
Ik begrijp dat het angstig is maar je hoeft haar ook niet te vergeten. Dat zal je zelfs niet lukken al zou je het willen. Maar mss dat nu langzaam de ergste pijn ervan kan gaan slijten en dat er weer ruimte gaat komen voor iets anders.
zet hem op...