...Een verlaten leven

De laatste trein kwam voorbij
Rare herinneringen dwarrelen neer op mij
gevoelloos en zonder besef van het bestaan
Blijf ik uiteindelijk zonder mijn liefde op het station staan

Jij was boos (op mij??), de trein was gegaan
en dat terwijl het daarnet nog zo fijn mocht gaan
Graag zou ik je nog spreken.
Maar de genoodzaakte afspraak moet het breken.

Slechte herinneringen trekken aan mij
Goede herinneringen duwen in mijn zij
Een neerwaartse druk verkleint mijn kans
Een waardig leven ontspringt mijn dans

Gevangen in een vacu?ɬºm van eenzaamheid
Ik kende dat gevoel, jij maakte plaats, en nu, nu wil jou en niet die spijt
Het is raar, ik wil jou leven
Waarom mag ik alleen maar geven

Jij wil nu al gaan, de liefde, onze dingetjes, alles wil je weg.
Ik voel de pijn nu overal, angst is alles wat ik je zeg.
Probeer je te vergeten, mijn tranen keer op keer te drogen.
Niemand zal jou ooit kunnen vervangen, al zou dit mogen.

Een vrouw waarmee ik gelukkig wil worden.
Een vrouw die mij zou willen zijn
Een vrouw die voor één dag mij wil zijn
Een vrouw die het niet zoekt bij mij, want bij die ander is vast fijn.

Als verdriet zich meester van mij maakt
Dan vraag ik me af waar liefde over gaat
Ik blijf onvoorwaardelijk in je vertrouwen
Toch vraag ik me af?¢‚Ǩ¬¶
?¢‚Ǩ¬¶waarom mag ik niet van je houden

met liefde,