Dit gedicht heb ik geschreven in de tijd dat ik ruzie had met het meisje dat mijn ex dus uitgenodigd heeft..
Zij was vroeger mijn beste vriendin,
maar ze heeft me dat jaar helemaal kapot gekregen..
Het gedicht is dus nu toch al zeker zo'n 3,5 jaar oud

Is, sinds ik liefheb,
mijn hart niet heilig
van mooier leven vervuld?

Waarom kreeg ik van jullie
meer eer,
toen ik trotser en wilder,
rijker aan woorden
en leeg was?

Ach, wat deugd op de markt,
vindt de menigte mooi
en een knecht eert alleen
een geweldenaar

Waarover gaat het dus..
In die tijd had ik nog geen gevoelens voor mijn ex,
we waren enkel vrienden.
Het gaat vooral over de mensen waar ik toen mee bevriend was en me kapot hebben gemaakt..

Is, sinds ik liefheb,
mijn hart niet heilig
van mooier leven vervuld?

Het is een vraag die ik mezelf stelde..
Ik was niet in staat om eigenlijk "lief" te hebben bij die groep.
Ze vonden het leuk om iedereen te bekritiseren,
ik wist niet beter en deed gewoon mee..
Ik ben me beginnen realiseren dat dit gewoon niet meer kon..
Ik heb me uit hun groep verwijderd, ben bij een andere groep gaan staan (die van mn ex) die wel respect hadden voor elkaar.. Het maakte me steeds terug beter voelen als ik met hen optrok

Waarom kreeg ik van jullie
meer eer,
toen ik trotser en wilder,
rijker aan woorden
en leeg was?

Is een vraag die ik naar de slechte vriendengroep stelde..
Waarom kreeg ik meer eer van jullie toen ik trots was op mezelf om de verkeerde redenen.. Ik deed domme dingen om bij jullie "geliefd" te blijven.. Ik was rijker aan woorden, ik flapte er zomaar dingen uit zonder enig besef wat voor een sterk bezit woorden zijn.. Maar ik had geen gevoel van vriendschap bij hen, dus ondanks mijn woorden, mijn trots en mijn wilde streken bleef ik leeg..

Ach, wat deugd op de markt,
vindt de menigte mooi
en een knecht eert alleen
een geweldenaar

Iedereen loopt vaak met de menigte mee,
accepteren wat de meeste mooi of goed vinden (groepsdruk).
Denk bv. aan schoonheidsidealen.. Echte oppervlakkige dingen wat een mens "moet" mooi vinden want anders hoort hij er niet bij, en een mens zijn zwakste punt is dat hij overal en door iedereen wil geaccepteerd worden.. Dit was in deze groep niet anders.. Je moest mee roddelen of je kon vertrekken.. De hele groep stond "onder leiding van" twee mensen en wat zij over iemand dachten moest iedereen denken.. OMG, die is zooo dik.. OMG, wa voor een neus heeft die nu.. Snapje? Zo'n dingen dus.. Het deed me denken aan een koninging, of iemand van hoge stand, die haar knechten commandeerden, en de knechten moesten haar voorbeeld volgen of anders werden ze verbannen..
Ik wist eigenlijk niet of een geweldenaar een woord was Dus heb het even opgezocht

Geweldenaar
* iemand die geweld pleegt
* iemand die zeer sterk of zeer bekwaam is