Vaak wordt ik nog wakker met hem of ons leven samen in gedachte, ik droom veel, niet zozeer over hem, maar vaak dingen die met die tijd te maken hebben of erheen leiden zeg maar. Dat zal wel de laatste stuip zijn van het verwerken. Natuurlijk ben ik nog niet happy met mijn leven, ik kan gewoon me niet meer echt geven aan mensen. Ben open, maar altijd op mijn hoede. Ik geloof vaak oprechte woorden niet meer, die van hem zouden zo oprecht zijn geweest, maar te veel was een leugen.

Affijn vannochtend dacht ik dit: Ik weet het, het was een moeilijke relatie waar ik voor streed en die hij als taken for granted nam. Tuurlijk hij vond me lief en hield van me, maar als dingen niet te gemakkelijk gingen dan liep hij ervoor weg. Hij wil nooit vragen, hij wil nooit een diep gesprek en hij wil nooit een echte diepe band. Dus wat dacht hij dan : Meiden zat, want echt houden van kon hij waarschijnlijk niet. Volgens mij zoekt hij ze uit, kwetsbare meiden en vrouwen, die lief zijn. Hij is ooit iemand verloren en is daar nooit helemaal overheen gekomen als je het mij vraagt en zijn ouders gaven hem in ieder geval niet de liefde die hij zo graag zag, toch vond hij meidne die dat wel deden, alleen hij liep ervoor weg. Ik denk soms wel daarom loopt het goed met haar, ze praten niet, en als ze iets vanhem wil blowen ze eerst. dat delen ze en een beetje meer. Maar diepgang is er nog niet, als het ooit.........

Maar terug naar vanochtend ik werd wakker en dacht wat is het nu, 2 dingen zijn heel gemeen.
1. Hij leeft makkelijk en het doet hem allemaal niet zoveel. Ik knokte me suf, wilde hem echt geluk en liefde laten proeven en daar horen ook verantwoordelijkheden en moeilijke dingen bij. Maar ik knokten en waarom is het dan niet zo, dat ik een ander was tegengekomen en nu happy was. Ik heb naar eer en geweten geleefd en hij heeft genomen. Alleen die vraag ........
2 Zij, waarom boos op haar? Omdat zij krijgt wat verbeterd is aan hem en wel door mij. Dat zegt hij zelf ook en hij zegt ook nooit geen enkele keer heeft ze eens laten doorschemeren, we hebben haar wel pijn gedaan he? Nee daar was ze niet mee bezig. Ik was in haar ogen alleen slecht (ik realiseer me dat hij dat waarschijnlijk op een slinkse wijze gestuurd heeft, maar is ze zo dom om dat voor zoete koek te slikken? Ze kan tussen de regels door genoeg vinden dat het tegen deel bewijst). Maar ze heeft nu waar ik voor bloedde zoals ik ooit schreef en hij doet het daar op vele vlakken beduidend beter dan hier.

(Aan de andere kant denk ik ook wel eens wijffie je hebt hem, maar je bent zoveel wat je had verloren....Je ziet het niet meer, door de waas van de drugs en om dat te bereiken heb je mij zoveel pijn gedaan. Waarschijnlijk is het als je nuchter bent niet de moeite waard, was dat zou allemaal nodig wijffie ...think about that?)

Die twee dingen snap ik niet aan het leven, samenvattend: 1 dat 2 ergens verotte personen om wat voor reden en verleden dan ook, mij zoveel pijn hebben gedaan en zelf ergens toch wel happy zijn...Niet happy op mijn manier maar op de hunne, er is immers drugs prono en geld en gesprekken over werk wat ze delen. Diepgang nee. Ik weet voor the time being zijn ze happy. En dat ik het nog steeds niet ben op de manier waarop ik het zou willen is best wrang.
2 dat deze mensen iets heel goeds in mij vertrouwen en kracht hebben aangevreten met gif, dat er nu een biitterheid in mijn vertrouwen zit naar mensen, een enkele uitzondering daargelaten. Ik durf niet meer echt te geven...echt te vertrouwen snap je. Niemand zal het snel merken, maar er is een bitterness. A bitterness that may be can become sweet, maar dan moet er snel iets gebeuren, wat met rechtvaardigheid te maken heeft. Mijn geluk zou een sterke kunnen zijn....Rechtvaardigheid? Maar ik weet dat dat nog ff duurt.

Eeffie